Był piękny kwietniowy poranek, 13 kwietnia 1990 roku. Chester siedział na tarasie, czytał gazetę i popijał kawę. Typowy dla niego poranek. Dziś jednak był to szczególny dzień, rozpoczynał pracę na stanowisku szefa firmy ͵͵ Brickwork". Była to duża firma znajdująca się w samym centrum Londynu. Chester był już uszykowany, wychodząc z domu poszedł do Catariny i Joe'a dał im buziaka i wyszedł do pracy. O 6:30 obudził się Joe. Nietypowy 14-latek o długich blond włosach, wysoki jak na swój wiek.
Catarina była już na dole i robiła śniadanie, nie była szczególnie uzdolniona gastronomicznie więc zrobiła jajecznicę. Przeprowadzili ze sobą krótką rozmowę, dziś była piętnasta rocznica ślubu Chestera i Catariny, szli na kolację.
Chłopiec w szkole spędził bardzo miły dzień, oprócz jednego wydarzenia. Siedząc na stołówce, przez okno daleko na boisku widział mężczyznę w czarnym płaszczu. Nikomu o tym nie powiedział, wrócił do domu i poszedł do siebie. Chwilę później Catarina wyszła na kolację.
Joe zasnął. Sen wydawał się taki prawdziwy, płonąca restauracja w której byli jego rodzice.
Chłopak uznał, że to zwykły zły sen... Gdyby nie to, że godzinę później zadzwonił Chester, powiedział, że spłonęła restauracja w której byli, im nic się nie stało. Po niecałej godzinie byli już w domu.
Joe miał jeszcze jedną wizję, ukazała mu się godzina 3:10. Chłopak postanowił nie spać i poczekać do tej godziny.
Była 3:09 usłyszał, że ktoś szedł na górę, wyszedł z pokoju, ale tam nikogo nie zobaczył. Odwrócił się i ujrzał unoszącego się w powietrzu mężczyznę w czarnym płaszczu.
Nic nie powiedział, ale Joe usłyszał cichy głos mówiący:
- Będziesz nasz na zawsze!
Chłopiec pobiegł do pokoju rodziców tak szybko jak tylko umiał. W pokoju zastał tylko puste zakrwawione łóżko. Joe myślał, że to jakiś żart, lecz gdy tylko uniósł się nad ziemię i został odepchnięty w ścianę, zorientował się że to nie żarty,
Krew wypływała mu z ust, nosa i uszu, pomimo, że uderzył lekko głową w ścianę. Zorientował się, że nie miał do czynienia z człowiekiem.
Usłyszał jeszcze tylko:
- Teraz twoja kolej!
