Yine her zamanki gibi sıkıcı bir gündü.Okul,ev,okul,ev arasında bir döngü olmuştu hayatımda.Bir eğlence yoktu.Moralimi düzeltecek beni mutlu edecek bir şey yoktu.Düşünüyorum da neden hep aynı hayata tıkılı kalıyorum?Neden hep aynı şeyleri yaşıyorum?Neden başka fantastik hayatlarda olamıyorum?Aslında böyle bir şey olmalı yani o bilgisayarlardaki sıkıcı oyunlardan değil de heyecanlı,eğlenceli oyunlardan bahsediyorum.Oynadığımız oyunu gerçekten hissetmeliyiz.Sanki oyunun içindeymiş gibi olmalıyız.Ben bunları düşünürken ilerde büyük bir kalabalık vardı.Bende neden herkesin oraya toplandığını anlamak için kalabalığın yanına gittim.Oradaki bir adama ne olduğunu sordum.Bana Adı PlayStation olan bir oyun konsolunun çıktığını söyledi.Televizyona bağlayarak büyük ekranda oyun oynayabilecek,oyunu gerçekten hissedecekmişiz.Adam bir süre sonra bizi içine davet etti ve bir deneme yapacağını söyledi.Birkaç kişi izledi.Oynamak isteyenler de oynadı.Sonra sıra ban geldi.Çok heyecanlanmıştım.Bu alışılmışın dışında bir şeydi.Oynamayı bitirdiğimde çok beğenmiştim.Biraz para biriktirip almaya karar verdim.Oradan çıkıp saate baktım,geç kalmıştım.Geç kalmıştım ama tarihe de tanıklık etmiştim. Berkin Taflan
