Hayat Es Geçmek İçin Çok Kısa

Bir Mektup Yazdım

Bir mektup yazdım hiç dönmeyecek birine. 'Anlaticak yaşayacak yaşlanacak bir çok günüm vardı seninle her gidiş erkendir ya bu gidiş de günün geceye varmış gibi hem karanlık bir o kadar da çabuk geldi. Sen uyurken okuyacak şiirlerim sen öyle neşeyle bir bahar gibi taze çap canlı konuşurken sana susarak eşlik edeceğim günler vardı. Gülümseyerek neşene ortak olacağım günler. Ne çabuk geçti zaman dimi Günlerimizi saatlerimizi seninle gecirecegim bir dk çaldı benden. Bazı şeylerin kıymeti anca giderken anlasiliyormus ya işte bu yaşadığım da aynı öyle birşey. Sen gittikten sonra çok şey öğrendim. Bazı anlar varmış ki yaşamanın da ölmekten hiç bir farkı yokmuş , nefes almak vermekten daha zormuş. 24 saat 1 gün değil 1 ömür gibi tüm yaşadığın zamanı kapliyormus. Sadece 1 kelime 1 ömrü alır mı 1 ömrün bütün umutlarını çalar mı ? Çalarmiş. Sen gidince anladım. Bir de neyi anladım biliyormusun ? Acı dediğim bütün bu 22 seneyi seninle çöpe attım hiç biri degmeyecek traji komik kötü hatiralarmiş. Şimdi bütün güldüğüm zamanları bir kutuya hapse diyorum yaşadığım bütün güzel anları sakliyorum. Yanına geldiğimde sana anlatacak güzel hatıralar bulmak için çünkü sen gidince hepsi bitti. Geriye 1 avuç kül kaldı. Seninle yanan bu kalbin külleri. Yaşamak ağırmış sen gidince anladım hani hep büyümek ağır derdim ya yalan. Yaşamak daha ağırmış yasin kaç olursa olsun sana acımayan bir dünyanın içinde nefes almak daha zormuş. Gittiğin yerde hep gül burda seni güldüremediğim kadar çok gül. Her akıttığın gözyaşı kadar yüzünde tebessüm olsun. Seni bekliyorum diyemecegim kadar çok uzaktasin gel diyemecegim kadar çok uzak sana kavuşmakla ilgili diyebilecegim tek söz bekle beni ben gelene kadar sen gel rüyalarıma bir melek gibi
                                      CANIM ANANEM