School

Chapter 1:First Day

SANA PO MAGUSTUHAN NIO TOH FIRST TIME KO PA LANG PO GAGAWA NG STORY NA NAKAKATAKOT SANA PO MAGUSTUHAN NIO...

LETS START

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jannianne Pov

Ang malas ng araw na to.Bakit ba kasi kailangan ko pang lumipat ng school.Si mama naman kasi eh sabi mura lang daw ung ano duon at maganda pa daw?.

By the way ako nga pala si Janianne Co but u can call me nianne-nianne.Siguro nabasa nio naman na lilipat ako ng school sabi ni mama maganda daw duon hope ko naman.Sya nga pala ang pangalan ng school na papasukan ko ay Annuevo Montessori School.At  para rin sa inyong pagkakaalam ngaun ding araw na toh ang first day ko duon sa paaralan na iyon.

Habang hinihintay ako na tawagin ni mama para ihatid iniisip ko kung ano ba itsura nion,muzta naman ung mga tao duon mabait ba sila,okay lang ba ung  mga teacher duon wala bang terror duon..AY EWAN !!!!!!!!!!

"Nianne baba na ihahatid na kita"sigaw ng nanay ko

Then bumaba na ako at umalis na kami

after 12345678908654234567 years dumating na kami dito

Pero atlis na mamangha ako para akong kinilabutan kasi parang lumang-luma na siya tapos yung itsura kakaiba.

"Ma dito ba talaga ako papasok"sabi ko

"Ou naman may reklamo ka ba?"sabi ni mama

"Wala naman"sabi ko

Umalis na si mama tapos ako pumasok hindi ko maiwasan di tumingin sa paligid eh sadyang nakakatakot kasi at ito pa yung mga titig ng mga estudyante dito nakakatakot eh.Binilisan ko na lang yung lakad ko hanggang sa makita ko kung saan ako nabibilang na klase.
Kumatok ako at iyon nakita ko ung teacher at tinanung ako kung ako daw ba yung new student nagnod na lang ako.

"Okay class may bago kayong kaklase.Ms.Co introduce your self."sabi ni mam

Pumasok naman ako at  pumunta sa harap

"Hello sa inyo.Ako nga pala si Jannianne Co.Sana maging friends tayo"sabi ko tapos nagbow bilang respect pa din pero di ko pa din maiwasan na mailang iba kasi yung tingin nila eh.

"Okay Ms.Co duon ka na lang umupo sa dulo kung saan may bakanteng upuan"sabi ni mam

Sa pagkasabi ni mam niyon lahat ng muka ng mga kaklase ko mas lalo kong ikinatakot eh ung expression nila parang natatakot na ewan.!!

Agad na lang ako umupo at di ko na lang pinansin hindi ko alam kung makakatagal ako dito o ewan ang weweird ng mga tao dito.Kakausapin ko na lang kaya si Mama na lumipat ako ng ibang paaralan.

"Alam ko kung ano iniisip mo para sa iyong pagkakaalam hindi kami weird at wag mong gawin kung ano ang iniisip mo na paglipat ng ibang school kung gusto mo pang mabuhay"sabi niya

Mas lalo akong kinilabutaan sa sinasabi niya ano gusto niya ipahiwatig na kung gusto ko pa mabuhay.Ano bang meron sa paaralan na ito?