[EXO CHANBAEK] 9Lung...พี่ชานหอใน

Chapter1 : พรหมลิขิต(?)

คุณเคยได้ยินคำว่า 'ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ' มั้ย นั้นแหละคือสิ่งที่ผมกำลังเจออยู่ เชื่อว่าคงไม่มีใครที่อยากจะอยู่ในที่ๆมีแต่อันตรายหรือเป็นที่ๆไม่ใช่ที่ของตัวเองหรอก(งงมั้ย ถ้างงก็ช่างแม่.งเถอะ) เอาเป็นว่าตอนนี้ผมรู้สึกแย่ แย่มาก แย่เหี้.ย

แต่พระเจ้ามักไม่ให้ในสิ่งที่เราต้องการหรอกเชื่อเถอะ และตอนนี้ก็เช่นกัน

ผม บยอน แบคฮยอน นักศึกษาเกษตร ปี 2 ผู้เรืองรองและหล่อเหลา กำลังเดินใส่เสื้อแปลงถือบัวรถน้ำ เดินเข้ามาในคณะวิศวกรรมศาสตร์ด้วยความมาดแมน ถ้าจะถามเด็กเกษตรแบบผมว่ามาทำห่านอะไร? บอกเลยว่ากูไม่ได้มาปลูกแครอทแน่ๆ เพราะที่นี่ดินมันแข็งกูขุดลงไปลึกเมตรห้าสิบไม่ได้ ถุย!ผมมาส่งงานครับ ส่งงาน!! "พันธะทางสังคม" นั้นคือชื่อของวิชาเรียนครับ หึ! เรียนแล้วบอกเลยแม่.งภาระชีวิตจริงๆ -___- จากใจเลยครับ

กลับมาที่ว่าทำไมผมมาทำอะไรที่นี่ต่อดีว่า คืออาจารย์ผมเป็นอาจารย์จากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ นั้นแหละที่ทำให้ผมเจียดเวลาอันมีค่าของผมมายืนอยู่ ณ ที่แห่งนี้ และถึงไม่ชอบก็ต้องมา...

คุณเคยได้ยินเรื่องเล่าที่ว่าใครสะดุดลานเกียร์จะมีแฟนวิศวะมั้ย หึ! มันฟังดูตลกมากเลยว่ามั้ย.แต่มันก็มีหลายต่อหลายคนที่เชื่อเรื่องนี้ และ ปาร์ค.ชานยอลคนนี้ ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย คุณฟังไม่ผิดหรอก หนุ่มวิศวะโยธาที่หล่อที่สุดในมหา'ลัยแห่งนี้(เหรอ?)ก็เชื่อเรื่องนี้เหมือนกัน และนั้นเป็นที่มาของสิ่งที่ชานยอลกำลังจะทำ

"ไอ้เหี้.ยชาน กูไม่เข้าใจเลยว่าโบกหน้าอย่างมึงนี่ทำไมต้องมาทำเรื่องแบบนี้ด้วยวะ" เสียงเพื่อนผิวสีเข้มของชานยอลพูดขึ้นอย่างไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าคนที่ทั้งหล่อและเป็นที่ต้องการของใครหลายคนอย่างไอ้ชานยอลต้องมาทำเรื่องแบบนี้ด้วย หล่ออย่างเดียวทำไม่ได้ครับ ต้องเสียสติด้วย...