Dökülüyor damlalar göz pınarlarımdan.
Hepsi birbirinden sabırsız çocuk gibi akmak için.
Peşin sıra,benden habersiz ayrılıyorlar elmacıklarımdan.
Seni arıyorlar,geceye kalmadan,
Daynamayacaklarını biliyorlar karanlığa.
Çünkü geceler sensiz,sen bensiz olamazsın.
Biz birbirimizi aydınlatan iki sokak lambasıydık.
Ama altında duran kişinin gölgesinde kaldık.
Bu gözler karanlığa değil sana mahkum olmalıydılar.
Neden terkettiğini soramadım bile.
Cesaretim var mı şimdi sensizliğe?
Gidişin yoktu ki senin dönüşün olsun,
Sen benden gitmedin ki hiç,
Geldiğin bile meçhulken,
Hiç bana ait olamamışken.
Bu yüzden geri de dönemeyeceksin biliyorum.
En azından bir elvedanı haketseydim senin.
Bu kadar mı değersizdim senin için?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEDA
PoetryVefakarım, Sen beni ister kır ister incit ama hep sev.Bana olan sevgin hiçbir zaman eksilmesin.Farketmediğimiz,eksilip giden zaman olsun senleyken.Ben hem seni hem de sensizliği tattım.Varlığın yokluğuna ağır basıyor.Kalbim sevgine mahkum,gözlerim...
