Naguichie's Stories

inner side

Hindi ko alam kung pano ko uumpisahan ang pagpatay sa lalaking nasa harapan ko ngayon. Hindi ko kasi alam kung pano ko sya pahihirapan. Sya ang pumatay kay Jello. Ang asawa ko. . .

Sya din ang dahilan kung bakit nawala ang anak ko.

*flashback*

"Mira *hug*"

I hugged him back my Jello

Then we heard Stephen shouting.

Napabalikwas kami ng tayo ni Jello

Pumunta kami ni Jello sa kusina kung saan namin narinig ang sigaw ng aming nag iisang anak...

Stephen. . .

Pagdating namin doon nakita namin kung paano nya pinatay si Stephen. Sinaksak nya to ng kutsilyo sa batok at agad naman itong nawalan ng malay. Agad namang sumugod si Jello sa magnanakaw .

At ako andito nakatayo. Di ko kasi alam ang ikikilos ko. Nanlalambot ang tuhod ko. Naninigas ang katawan ko. I don't know how to move  .

Pinanood ko lang kung paano nya hinumpog ng paulit ulit si Jello sa Table na si Jello mismo ang gumawa  ...

Hanggang naghihikahos na si Jello sa sahig at ako nakatayo pa din. Tumalon sa bintana ung magnanakaw.
At tumakbo palabas lumapit ako sa asawa ko. . .

"Jello gising ka na..." I said in a weak voice

"Take this... pangganti mo kami ha?  I love you..."  after that I check his pulse and boom.

Wala akong naramdaman. Tinignan ko naman ung bigay nya.

I.D nung magnanakaw.

I will hunt for you bastard! 

*end of flashback*

Then Tinignan ko ung lalaki sa harap ko.

Yung lalaking pagkawala ng dalawang lalaking mahal ko.

Franco Bautista ...

Tinignan ko si Franco  nakatali sya ngayon pabaliktad.

"Sino Ka ba ha? At bakit ako andito?!" Sigaw nya sken pero di ko sya pinansin. Inikot ko ung lever para matanggal sya sa pagkakabaliktad.

"You know what mister? I hate you to the core." Sabi ko sa kanya habang tinitignan ko sya. Kinuha ko ung Super glue ung mainit sa balat kapag na lagyan ka kahit konti.

Kinuha ko un at nilagyan sya sa kanang mata pinatak ko un hanggang makalahati ung bote..  Puro sigaw nya lang naririnig ko. Pero sad to say walang makakarinig sa kanya dito.

"Manahimik ka umpisa palang to" sabi ko sa kanya.

Kinuha ko naman ung blade kong maliit.
At hiniwa ang talukap ng kanyang kaliwang mata. 

"Don't be so tense Franco." Hiniwa ko naman ung  braso  nya. Binalatan ko ung braso nya nakita ko kung pano sumirit ang bawat dugo nya sa katawan and i felt so much joy it's like I'm happy. I'm glad. I'm so happy no scratch that. I love to see this person how suffer so much.

Then he's still shouting.

His voice was full of pain.

(^___^)

Then kinuha ko naman ung stapler ko Then I started to stapling his feet.

Oh! There's a blood and I don't care.

Three years din akong nagtimpi sa walang kwentang lalaking to. Tatlong taon ko syang pinaghandaan.

I start the engine of my Chain saw.

I cut his...

Two feet.

His fingers

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10

10 fingers are officially cutted off.

Lalalala....

"How can you run if you don't have feet... how can you hold something if you don't have fingers" Saad ko habang nakatingin sa kanya.

Buhay pa naman.

Gusto ko yan matibay.

Kinuha ko ung asido at sinaboy sa tuktok ng ulo nya.

"And now you're melting my Dear Franco "

"P-pwede ta-tama na?" Naghihikahos na sya... owww...

Kulang pa un eh..

Pero sge na nga. Kinuha ko na ung maso ko. At pinagpapalo ung mukha nya at nadurog ung bungo nya ...

Wheels with blades.

I LOVE IT!

Pinadaan ko yung katawan nya dun at nag mukha syang na blender na manok.

Pinadala ko sa bahay nila un. Errr. Sinaboy ko sa bahay nila ng palihim and ang galing ko .

He look so cute...

*house.

"Bakit mo sya pinatay?"

"Bakit mo sya pinatay?"

Ano ba!

Nakatingin ako sa side ng pinto ko at nakita ko si Jello.

Tumabi sya sken.

Na iyak naman ako. . .

Dahil ang tagal ko nang ulila sa kanya

I hugged him.

I try to hug him.

But I can't.

I can't.

"Naging katulad ka na ng pumatay sa min. May batas tayo pero di mo ginamit"

. Oh my.

"I am so disappointed to you.". Saad nya at tuluyan na ako humagulgol sa iyak. Umalis na sya. . .

"Don't go!"

"I'll go."

"No"

"You have a choice. To choose what's right but I guess. You didn't think about it very well." Sabi nya pa sken

"I think I had my anger burst to its inner side but that's just in my mind. . . And i think I have to pay for what I've done. To do what is right"

×end×