Yoktu belkide hiç olmuyacak..

4 2 0
                                    

Gözlerimi açabilmiştim sonunda. Gece rahatt uyuyamadım. Ne ara uyumuştum hatırlamıyorum bile. .. Hemen kısa bi duşla. Hazırlanmaya başladım. Annem kahvaltıya çok zorlasa bile kahvaltı yapmadan evden çıktım. Durakta beklemeye başladım...  Bekledim bi süre.
Şimdiye kadar görmediğime göre otobüste olmalıydı.
Haa işte geliyor otobüsümüz ..
Hemen kartı basıp bindim.
Arkaya dogru ilerledim bir bir bakındım. En arkalarda oturanlara birer birer ve ne kadar bakınsamda onun burda olmadıgı gerçeğini degiştiremicektim. Çünkü Emre  yoktu. Yoktu işte...
Onu görmediğime oldukça üzüldüm. 
Belkide benimle yüz yüze gelmemek için .. Sırf benim için otobüsünü bile değiştirmiş hemen bi sonraki durakta indim.
Büyük bi hayal kırıklığıylaa ..
Bunu bize neden yapıyor. Neden kafam almıyor. eve gelene kadar bunu düşündüm. 
Hatta gün boyu yataktan hiç çıkmadım ve bu soruyu düşünüp durdum.
Sonuç ise hiçbişey bulamadım.
Iyice depresyona sokuyor beni. Deli ediyor. Ders mers düşünemiyorum elime aldıgım kitabı hemen geri bırakıyorum. Duvarlar üstüme geliyor..  Ne yapıcaktım ha yarında mı otobüs bekleyecektim ya ondan sonra yine mi otobüsü bekleyecektim. Yapamam bunu yapamam .. Şunu kafaya koymalıyım ki Emre benden hep kaçıcak kaçıyorda ztn ve bende onu kovalayacak ne güç ne irade var. Ztn oldukça yogunum ve yorgunum bide bunu kendime yapamam. Bu duydugum duygaların beni ne kadar yıprattıgını anlatamam.
Blkide  olmuyorsa vardır bi hayır  üstelememeliyim.
Canımı daha çok yakmamalıyım..

Dünyamdasın .! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin