နင္းေနတာစက္ဘီးမွ ဟုတ္ရဲ႕လား...ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး... ျမန္ေနတာ.. ရႊတ္ကနဲ ရႊတ္ကနဲ႔..ပဲ.. hehe ျမင္ျမင္သမၽွေတြက လည္း...နည္းႏူး စရာေတြခ်ည္းပဲ...
အရင္ေန႔က .ျမငိေနၾက ..ျမင္ကြင္း..ေတြက.. ကၽြန္ေတာ့ မ်က္လံုး ထဲ ဒီေန႔မွ..တမူထူးျခား အေရာင္ ေတာက္ေနတယ္ေလ.....
တဒုတ္ ဒုတ္ ခုန္ေနတဲ့... ႏွလံုး သား က်ိက လည္း.. သူနဲ႔...နီးလာေလေလ... အျပင္ ကုိ..ခုန္ ထြက္ေတာ့.. မတက္ ပါပဲ......
ကၽြီ!!!!!!!!!!!!
အရွိန္ နဲ႔ အသားကုန္နငိးလာတဲ့ စက္ဘီးေလး ကို..ေက်ာင္းေပါက္ဝ ေရွ႕ေရာက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္.. ဘရိတ္ အသားကုန္ညႇစ္ကာ ရပ္တန္႔လိုက္မိတယ္..ရင္ခုန္ေနတာေတြနဲ႔..
လုပ္စရာရွိတာေတြ..ေမ့ေတာ့မလို႔..!!
ၿဖီးနဲ႔တဲ့.. ပါးစပ္ကို အရင္ပိတ္... ပိုး.သတ္မရ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ပိုးေသေအာင္ လုပ္...ကလိ ကလိ ျဖစ္ေနတဲ့ ..စိတ္ ေတြကို...မီးခဲ ေရနဲ႔ ၿငိမ္းသလို... ရွဲ ကခဲ ျဖစ္ေအာင္လုပ္...
ဟိတ္ဟန္ႀကီး..တခြဲသား နဲ႔... ...ေက်ာင္းထဲ ဝင္... ဒါ ကၽြန္ေတာ္..ေန႔စဥ္ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့... ေက်ာင္းထဲ ဝင္ရတဲ့ ပံုစံ ပါ....
အခုလည္း.. လြယ္ အိတ္ ကို ေဘးတေစာင္း မက်တက် လြယ္...စက္ဘီးေလးကို..လက္တဖက္ နဲ႔ အသာအယာေလးတြန္း.. သူရွိရာ ကို စတိုင္ က်က် နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေလၽွာက္လာမိတယ္..
လြယ္ေတာ့ မလြယ္ ဘူး.. ရိုးသား ရတာေပါ့ရယ္.. hehe...
သိပ္ေတာ့.. မရွာလိုက္ရဘူး. ထံုးစံ အတိုင္း.. နားေနခ်ိန္ ထိုင္ေနၾက ေနရာေလးမွာ သူ.ေလ.....😍😍😍😍
ေရႊဝါေရာင္..ဆံပင္ ေလးေတြက... တခ်က္ ခ်က္ မသိမသာ ျဖတ္တိုကိ သြားတဲ့... ေလညႇင္း ေလးေတြ ထဲ..ေဝ့ဝဲေနတာေလးကို ....သူက လက္ကေလး..ထပ္ၿပီး သက္တင္လိုက္ေသးတယ္...
ရယ္လိုက္ရင္...ေပါေပါလာတဲ့ သြားစြယ္ေလးေတြနဲ႔.....
ကေလးေလး မ်က္လံုးေတြ ပိတ္ေအာင္ ရယ္ေနျပန္ၿပီရယ္ေလ.....
"Luhan... luhan.."
"အင္း.. ..အင္း..."
"Luhan ေရ!!"
"ဟမ္..!!. Baekhyung... ဘာတုန္း.."
"ငါေလ မင္းကို ရပ္ၾကည့္ေနတာ ၾကာၿပီသိလား.. သြားရည္ေတြလည္း သုတ္လိုက္ဦး.."
"သြားရည္ေတြ!!!..
"
Luhan ပါးစပ္ကို ကမန္းကတန္း..စမ္းလိုက္ၿပီး..
"လဒ.....ငါတကယ္ မွတ္လို..!!!!"
"ငါသာ..မေခါရင္..တကယ္ သြားရည္က်ေနၿပီေလ"
"ေျပာဖို႔ပဲ.... သြားမယ္လာ.."
"ဘယ္..ဘယ္တုန္း.. ဟ.. ဘယ္တုန္..ဆို..ဟေကာင္"
