Texts

Pillow talks

Ik heb niet veel gegeten, ik heb een pizza gedeeld met Tristan. Ik heb misschien 2 stukken opgegeten en de rest heeft Tristan naar binnen geschranst. Het was gezellig, maar ik ben nu echt kapot.

Als we de taxi in stappen, begin ik vreselijk te gapen. Tristan begint te lachen en trekt me tegen zich aan. "We gaan naar het hotel, dan kun jij lekker naar bed." Grinnikt hij dan. "Sorry." Lach ik. "Geeft niet. Dus, was het concert wat je ervan verwacht had?" "Beter nog." Glimlach ik.

De rit duurt hooguit 10 minuten, voordat de taxi voor het hotel tot stilstand komt.

Binnen in de lobby wachten we op de andere taxis. Tristan raakt aan de praat met een van de medewerkers en ik sta wat om me heen te kijken. Ik heb nog nooit in een luxe hotel als dit geslapen. Nog nooit.

Een oudere man komt op me af en ik voel een hand op mijn middel. Niet veel later houd de man me bij mijn middel vast. "Hello beauty, ohhh those hips don't lie." Fluistert hij. "LAAT ME GAAN!" Roep ik. Hij grijnst en trekt me naar zich toe. Ik probeer me uit zijn greep te worstelen, tevergeefs. De man blijft sterker dan ik. "Rustig maar meisje. Ik doe het vast beter dan die douchebag van een vriendje." "LAAT ME MET RUST." Schreeuw ik. De man houdt me stevig vast en ik krijg mezelf niet los.

"Volgens mij zei ze dat je haar los moet laten, dus, tyf op vriend." Hoor ik Tristan zeggen wanneer hij de man aggressief van me af duwt. Hij gaat beschermend voor me staan. "En wat ga jij daar nou aan doen dan?" Vraagt de man lachend. "Meisjes zijn geen speelgoed." Hoor ik iemand zeggen van achter mij. "Beetje respectloos om meisjes ongewenst aan te raken." Zegt Tristan waarna hij zijn kaken op elkaar klemt. "En wat wilde je nu gaan doen? Mij ongewenst aanraken?" "Als je niet oprot, dan trap ik je weg." "Jij?" "WIJ. Opflikkeren oude goorlap." Hoor ik meerdere stemmen achter mij zeggen. Ik draai me om en zie daar de andere jongens staan.

De man houdt meteen zijn mond en loopt weg. Tristan kijkt hem na, maar ik trek hem in een knuffel. "Hij heeft je toch niet betast op plekken waar het echt niet kan he? Ik meen het ik ga achter hem aan." "Nee, rustig. Hij heeft me alleen aan mijn middel vastgehouden." Glimlach ik als ik naar hem opkijk.

"Komaan, we gaan naar bed." Lacht hij. Joe komt bij de servicebalie vandaan. "Tris, kamer 211 is voor jullie." Zegt hij dan als hij de juiste sleutel pakt en deze naar Tristan gooit, die hem meteen vangt. "Oké, lets go." Lacht Connor.

Met dank aan het hotel voor de redelijk grote lift passen we allemaal (na veel gepropt te hebben en waarschijnlijk ook veeel over het max. gewicht) in de lift en kunnen we allemaal in 1x naar boven.

"Welterusten allemaal." Glimlach ik. Tristan opent de deur en op wonderbaarlijke wijze staan zijn koffers al tegen de muur in de hoek van de kamer. Moet ook wel awesome zijn, mensen die alles voor je doen en dat alles voor je geregeld word zo op tour en dat je zelf basically niks hoeft te doen. Ik loop achter hem aan de kamer in. "Zeg, je mag een oversized shirt van mij lenen om in te slapen als je wilt?" "Sure. Thanks." Grinnik ik. Wat voor hem oversized is is voor mij net een jurk.

Hij pakt er een uit zijn tas en geeft hem aan. Ik pak hem over en draai me om, waarna ik mijn shirt over mijn hoofd trek en deze op de grond laat vallen. Dan realiseer ik me dat ik in mijn BH sta, in dezelfde kamer met Tristan, waar hij me heel gemakkelijk kan bewonderen. Ach, boeie...

Ik trek mijn skinny jeans uit en trek dan Tristan's shirt over mijn hoofd. Als ik me omdraai rushed er een vlaag opluchting door mijn lichaam als blijkt dat Tristan zich heeft omgedraaid. "Ik ben klaar." Lach ik. Ik kruip onder de dekens en niet veel later komt Tristan er bij liggen.

"Waarom heb je niet meteen gezegd dat jij Just Tristan was?" Vraag ik dan. "Om meerdere redenen. Main reason was: had je me geloofd?" "Geen idee, misschien." "Daar is reden nummer 1. En reden 2 is... Ik vond het fijn om eens niet gezien te worden als mij, maar gezien te worden als een normale jongen." "Je houdt niet zo van het hele in the picture gebeuren he?" "Nope. Vooral omdat je gewoon weinig privacy overhoud. Alles wat buiten de band om gebeurd word door anderen ook de media in gebracht. Speaking of... niet schrikken als er hier en daar foto's van ons opduiken, media zijn overal." "Dus... je privéleven vaagt gewoon weg? Relaties, familieuitjes, alles?"

"Ja zo ongeveer... Je kunt nog wel weg met familie, een relatie hebben of wat dan ook, maar iedereen weet het. En er word verschrikkelijk veel gehaat. Stel ik heb een relatie. Mijn 'vriendin' word in de media gezien. Op die manier zien fans mij lopen met een ander meisje, waardoor zij zich negatief uitlaten over het meisje." Ik knik. "Begrijpelijk. Dat... je er een hekel aan hebt dan he? Niet dat ze zich negatief uitlaten over iemand." Hij begint te lachen. "Wist ik."

"Liv, wil je gaan slapen?" Vraagt Tristan als ik weer begin te gapen. "Graag zelfs." Grinnik ik. Hij strekt zijn arm richting de schemerlamp en drukt hem uit. Ik draai me om en sluit mijn ogen. "Welterusten Just Tristan." "Trusten Olijfje." "KAP DAAR EENS MEE." Lach ik. "Oke oke. Welterusten Olivia."

Na ongeveer 10 minuten kan ik nog niet slapen. Allerlei gedachten gaan door mijn hoofd. "Tris?" "Hm?" "Ik kan niet slapen." Zucht ik. Ik hoor hem zachtjes lachen. "Kom hier." Lacht hij. Ik voel hoe hij me voorzichtig tegen zich aan neemt en vervolgens zijn arm over mijn zij heen legt. "Slaap lekker Liv." Lacht Tristan. "Jij ook Tris." Glimlach ik als ik opnieuw mijn ogen sluit.