Hoofdstuk 16.

1.9K 53 4
                                    

De volgende ochtend, als ik wakker word, kijk in de grijs groene ogen van Thom.
Hij kijkt bezorgt.
Meteen weet ik het weer.
M'n ouders weten het.
En zijn er niet blij mee.
Sterker nog, volgens mij willen ze me nooit meer in m'n ogen aankijken.
Als ik er aan denk valt er weer een traan over m'n wang.

Thom haalt hem met z'n duim weg en kruipt dicht tegen me aan.
Z'n armen vangen m'n hoofd en ligt nu tegen z'n blote borst aan.
Het gesnotter word erger als ik aan Darcy denk.
Het enige wat ik wil, is bij haar zijn.
Gelukkig zijn.
Met haar.

M'n onhoorbare gejank heeft m'n neus doen snotteren.
Ik probeer m'n neus op te halen, maar het helpt niet.
Ik probeer weer rustig te worden, maar dat lukt niet echt.
Ik krijg het benauwd.
Ik open m'n mond om extra zuurstof binnen te krijgen.
Het wil niet.
De lucht gaat zonder door m'n longen te gaan weer naar buiten.
Ik probeer het nog een keer.
Weer krijg ik geen zuurstof binnen.

Ik raak en paniek en probeer uit Thom z'n armen te komen.
Ik sla met m'n armen om me heen.
Ook m'n benen kunnen niet meer blijven liggen.
Thom schrikt ervan en laat me abrupt los.
Snel spring ik uit bed.
Het word zwart voor m'n ogen.
Snel grijp ik naar de muur.
Ik leg m'n hoofd tegen de muur.
Thom komt verschrikt achter me staan.
"In en uit." Hoor ik hem zacht en gespannen fluisteren.
Ik probeer op zijn ritme te ademen.
"Goed zo." Hoor ik Thom zeggen.
Hij draait me om.
Ik kijk nu recht in zijn ogen.
Ik zie dat hij erg bezorgt is.
"In en uit." Gaat Thom verder.
Ik voel me weer rustig worden en ga op het bed zitten.
Thom komt voor me op z'n knieën zitten.

Hij pulkt m'n z'n vingers aan m'n oversized T-shirt.
Het shirt dat ik van hem had geleend toen ik een keer op schoolkamp ging.
Ik heb hem toen uit z'n kast gepakt zonder dat hij het wist.
Ik heb het nooit meer terug gegeven.

Ik veeg met m'n handen de vastgeplakte plukken haar uit m'n gezicht.
Ook m'n tranen en wat snot word meegenomen.
Thom kijkt met een vies gezicht naar m'n snottebellen.
Maar hij zegt niks.

Hij loopt even naar de badkamer en komt terug met een rol wc papier.
Ik haal er een stuk van af en veeg m'n gezicht een beetje schoon.
"Het komt wel goed." Zegt hij, zelf niet wetend of het waar is.
Ik geef hem een klein glimlachje en loop dan naar de wastafel.
Ik was m'n handen en kijk in de spiegel.
Daar heb ik meteen spijt van.
Ik zie er verschrikkelijk uit.
Opgezwollen ogen, rode vlekken in m'n hals, op m'n wangen, onder m'n ogen, op m'n neus, overal.
Ik vul m'n handen met water en gooi het op m'n gezicht.
Het ijskoude water gutst over m'n gezicht.
Het water gutst ook over m'n shirt dat nu tegen m'n borst plakt.
Het is koud, snel trek ik het uit.
Ik kijk naar m'n naakte bovenlijf.
M'n oog valt op m'n bovenarm.
Ik schrik ervan.
Thom hoort dat en loopt de badkamer in.
Ik streek m'n arm uit zodat ook hij de rood met blauwe plekken ziet zitten.
Dat was m'n moeders hand.

Zonder iets te zeggen loop ik de badkamer uit.
Thom loopt achter me aan en typt wat op z'n mobiel.
"Wat doe je?" Vraag ik zonder naar hem te kijken.
"Ik ben aan het appen met Felix." Zegt Thom serieus.
"Ohw." Zeg ik alsof ik niet weet of ik wel meer wil weten.
"Hij vind het ook verschrikkelijk." Antwoordt Thom troostend.
"Darcy is er ook kapot van. Ze heeft gisteravond tot laat nog erg gehuild."
Ik krijg een schuldgevoel.
Is dit niet allemaal mijn schuld.
Ik wou graag naar dit hotel, ik heb haar meegenomen in mijn familie drama.
Darcy verdient dit niet.
Ze verdient iemand die wel bij haar mag zijn.

"Sara." Hoor ik Thom vaag op de achtergrond zeggen.
"Sorry wat?" Vraag ik een beetje afgeleid.
"Gaat 't wel." Vraagt Thom bezorgt.
"Je ziet een beetje bleek."
Ik ga op het bed zitten.
"Ik heb trek." Zeg ik.
"Dan gaan we wat eten."

Snel trek ik een broekje met een T-shirt aan.
"Saar, je arm." Zegt Thom zacht.
Ik kijk naar m'n arm.
De mouwen van m'n shirt is niet lang genoeg.
Ik trek het shirt weer uit en zucht.
Thom loopt naar m'n koffer en trekt er een shirtje uit met driekwart mouwen.
Ik doe het aan en kijk nog eens naar m'n arm die nu wel goed bedekt is.
Ik doe m'n haar in een staart en zet een zonnebril op m'n neus.
Ik loop de kamer uit en kijk rond in de woonkamer.
Het is leeg, gelukkig.
Ik pak Thom z'n hand vast en zo loop ik naar de ontbijtzaal.
Onderweg kijk ik goed om me heen.
In de hoop dat ik Darcy zie.
Helaas.

Als ik de ontbijtzaal in kom zie ik m'n ouders zitten.
Ze zitten met hun ruggen naar ons toe.
"Moeten we er bij gaan zitten?" Fluister ik in Thom z'n richting.
"Ja." Zegt Thom teleurgesteld.
We lopen samen langs het lopend buffet en gaan dan naar de tafel.

Hoe dichter ik bij m'n ouders in de buurt kom, hoe banger ik word.
Zonder iets te zeggen ga ik tegenover m'n vader zitten.
M'n moeder en vader kijken me verbaast aan.
Ik zet m'n bord neer en begin zwijgend aan m'n broodje met jam.
Ook Thom heeft niks gezegd en eet aan een broodje met ham.
Ik durf niet van m'n bord op te kijken.
Ik voel m'n moeders ogen in me boren.

Nadat ik stil m'n broodje heb opgegeten besluit ik om alleen weg te gaan.
"Ik ga even een luchtje scheppen." Zeg ik tegen m'n bord die niet terug praat.
Ik sta op, geef Thom nog een aai over z'n schouder en loop dan met een snelle pas de ontbijtzaal uit.
Als ik uit het zicht ben van m'n ouders begin ik te rennen.
Na 5 minuten sta ik voor de deur van Darcy.

De perfecte vakantie, met het perfecte meisje{Girl x Girl}{voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu