"dad, i'm leaving na." sabi ko
"nak, galit ka pa rin ba? believe me, it's a better decision to be in that school." replied dad
"but dad.."
"anjan na yung service, good luck. " sinabi niya and at the same time,hugged me
i just smirked sarcastically
*on the van*
"kuya , i'll just walk papunta dun" me
"mam pero .."kuya
"kuya please.. anjan naman si joven, he'll guide me naman.." me
then binaba ako ni manong driver mga 5 meters away sa gate ng school..
ayoko naman talagang pumasok dito, hindi ko sin nama pinangarap na mapunta dito pero for the sake of challenge, i took the entrance exams.. not bad, i passed.and ranked number 2..
balak ko pa ngang ibagsak yung test para mapunta ako sa private school pero i'm bringing my family and school's name..and i dont want to let them down..
how do i look??
i'm just a girl with that white swatch watch, signature bracelet, long wavy brownish hair, skechers bag and gibi black shoes..
ganyan ako, magagandan brand ang dala dala kaya di makakaila na anak mayaman ako.. hangin ano
?
sa tingin ko, madaming maiinis sa akin. bakit kako? itsura ko pa lang, baka isipin nila "feeling mo ang ganda ganda.. maraming pera e. ".. kahit may mga ganyang words na pumapasok sa isip ko, never nangyari sa akin yang mga ganyan nung elementary ako. kasi sa school na yon, kilala nila ako. kilala nila kung sino talaga ako. ginagalang din nila ako. oo, hindi maiiwasan na may mga nagbabackstub sakin, pero yung mga backstubber na yon, alam nilang lumugar. alam nila kung kelan at kung saan hindi yung katulad ng naranasan ko sa school na to, 4 years ago..
----------------
hi guys!!.so this story is a flashback story.. parang storytelling ng high school life ni keirel..
parang ikukwento niya yung pinaka sad at pinakamagagandang episode na makakarelate ang mga kabataan.. true story of mine kasi haha
