XENON

6 0 0
                                    

Napahinto ako sa aking kinatatayuan nang makita ko ang aking mga gamit sa labas nang bahay,
Ilang saglit nang matauhan ako ay dali dali akong pumasok sa bahay.

-Nay? Tay? Anong ibig sabihin nit.. -

Hindi ko na tapos ang aking lintaya nang naramdaman ko ang hapdi sa aking pisngi.

Hinawakan ko ito.

Naguguluhang hinarap ko si inay.
- Inay? - nanginging kong sambit.

- Umalis ka na Xenon!-

Sigaw nang akoing nakakatandang kapatid, si kuya Xander.

-Ngunit bakit, kuya? -

Malamig na tumingin sa akin ang inay.

-BAKIT?!! ANUNG KLASENG TANONG IYAN?!!! IKAW ANG PUNO'T DULO NG LAHAT NA NANGYAYARI SA KAPATID MO!!! KUNG SANA NAKINIG KA!! HINDI SANA MAGDURUSA SI XENA!! nagmamakaawa ako xenon, umalis ka-

Sigaw na humagugol si inay.

Tumigil ang pintig ng aking mundo ng akin iyung marinig, ano? Anung ibig sabihin ni inay?

-Xenon, umalis ka na hanggat nakakapagpigil pa ako - marahang tumingin sa akin si itay na pagbabala sa mga tinig nito habang sinasaambit iyun.
-pe . Pero itay. Hindi ko.. ko kayo maintindihan - nanginginig ang aking tuhod habang pilit kong pigilan tumulo ang aking luha.

- buntis ang iyung kapatid at labis nitong nakaramdam ng sakit dahil iniisip nito ang naramdaman mo! Kung hindi ka sana lumandi! sana pinaubaya mo na lang si brent. - sabi ni kuya xander na may dismayang nakikita sa mga mata rito

- kuya? Hindi ko nilandi si brent! Akala ko alam mo yun? -

Huminga ako ng malalim at ipinagpatuloy.
-HINDI KO KASALANAN KUNG NAGPABUNTIS SI XENA! SIYA ANG LUMANDI HINDI AK.-

tumigil ang lahat, napasinghap si inay sa nangyari.

Napasapo ako sa aking panga, ramdam kong tumutulo ang dugo mula sa aking labi.

-xe. Xenon - nanginginig ang boses ni itay nang mataohan sya sa pagkasuntok nito saakin.

-hin. Hindi ko sina sadyaa -

Hahawakan nya sana ako ngunit mabilis akong lumayo, tinignan ko sila , walang bakas nang emosyon sa aking mga mata.

Tumakbo ako palayo sa bahay,

Palayo sa kanila,

Palayo sa aking buhay.

Nang napagtanto kong malayu na ako, unti unting humina ang aking pagtakbo.

Hindi ko man lang napansing umuulan.

Napatingin ako sa langit, malungkot, siguro ay sila na lamang ang umiyak para saakin.

Wala akong maramdaman kundi ang sakit na bumabalot sa aking puso.

Unti.unti akonf napaluhod sa gitna ng daan.

Malapit na.

Napa angat ako nang marinig ko ang sigaw na iyun.

Si xena, kasama ang aming pamilya.

Umiiyak syang nakatingin sa akin tumatakbo parito.

Kahit umuulan alam ko iyun, ramdam ko.

Ngumiti ako sakanila, malungkot, mapait, halo halong emosyon .

Muli kong ipinikit ang aking mata habang nakangiting sinalubong ang huli kong masasayang imahe nang aking pamilya

*BEEEP * BEEEP

Ang liwanag

-XENOOOOOOOOOONNNNN-

Finally im not lost

*BOOOGSSSSHH*

END

⊙﹏⊙ LAME i know:)

Atleast i tried right? Hahaha feel free to la.it my story.. pwaha.

Yun lang (^.^) hope like nyu kahit lame. Sorry sa typo.

LOSTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon