Chapter11:ขอโทษ

3.9K 64 14
                                    

"ชูก้า!!!"

สองขาหยุดเดินแล้วหันมามองตามต้นเสียงที่ดังจากข้างหลัง....

.....

"นึกว่าจะจำชื่อกูไม่ได้แล้วซะอีก"

'มินยูนกิ' หรือ 'ชูก้า' พูดขึ้นหลังจากที่เงียบมาสักพัก วีรีบสาวเท้าเดินมาตรงหน้าของชูก้าแล้วมองจีมินที่หน้าแดงฉ่าแถมยังไม่ได้สติอีก

"ปล่อยจีมิน"วีพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

ชูก้ายิ้มอย่างสมเพชและหัวเราะไปมาอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะปล่อยแขนของจีมินให้จีมินล้มพับไปนอนกับพื้นอย่างไม่ใยดี วีทำท่าจะไปรับแต่ขาก็ชะงักเมื่อชูก้าเดินมาบังร่างเล็กที่นอนพับเอาไว้

"ห่วงมันมากหรอ?"

"..."วีไม่ตอบ ได้แต่กำหมัดแน่แล้วหลุบตาต่ำมองพื้น

"ทำไม? หรือมึงรู้สึกผิด"

ชูก้าเลิ้กคิ้วถามอย่างกวนประสาท ในหัวของวีมีแต่ภาพวันนั้นเต็มไปหมด ทั้งๆที่ก็เผลอลืมมันได้สักพัก

...วันที่ฝนตกหนัก หนุ่มสาวคู่หนึ่งทะเลาะกันแข่งกับเสียงฝนที่ตกลงมา ทุกคำพูดที่เปล่งออกมาจากปากของทั้งสองต่างทำร้ายจิตใจกัน ทั้งสองต่างพากันเขวี้ยงของใส่กันจนแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี คนที่โดนไล่ยืนอยู่นอกห้องได้ยินแต่เสียงคู่แฟนทะเลาะกัน

..มันเป็นเพราะเขาเอง

'ทำไม!? มึงทำแบบนี้ทำไม!?!'

'ก็มึงไม่มีเวลาให้ก-..'

'ก็เลยคันจนต้องไม่เอากับรูเมทกูหรอว่ะ!'

เพี๊ยะ!!

มือของผู้หญิงฟาดไปที่หน้าของผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้า

'กูไม่ได้เป็นคนแบบนั้น!! กูแค่เหงา! กูเลยมาคุยกับวี! ทำไมต้องดูถูกกันแบบนี้ด้วย!!!'

'คุยกันด้วยภาษากายละสิไม่ว่า กูไม่น่าโง่ยอมไปคบกับกระหรี่อย่างมึงเลย!'

[BTS] VMIN-Your Kiss??Where stories live. Discover now