Authors'Note: First time kong gumawa ng Horror ang Genre with 2 reasons syempre. Si Serialsleeper na Nag inspire saken at Yung Familia Ynnocentia <3 Malkokayo.
*******
Sin's POV (Point of View)"Sin! Tara? Sabay tayo!" -Cy.
"No thanks. Kaya ko mabuhay ng walang sampid na kasama." -Ako.
Bakit? Kasi feeling close siya! Pinagtatanggol siya lagi ni Mommy everytime na aawayin ko siya. Sino nga ba to? Si Cynate Skyre Cole. Nag-iisang inggiterang kapitbahay namin. Yeah wala siyang magulang o pamilya. Malay. Patay na ata. Di nakatagal sa kakulitan niya.
"Sin! Nagmamagandang asal na nga si Cy. Magsabay na kayo Baby. Ipapahatid ko nalang kayo kay Mang Bert. Sige na Goodluck sainyo. Ikaw na bahala sakanya Cynate iha ha?." -Mom
"Sure po Tita *Kiss sa cheeks ni mom* Bye." -Cy. Sabay hila sa kamay ko.
Pag labas namin ng bahay, winasiwas ko yung kamay niyang nakakapit sa braso ko.
"Go to school with yourself! Wag kang santa santita! Bitch!" -Sigaw ko sakanya.
"Pero Sin. Sabi ni Tita sabay na daw tayo." -Cy.
"Shut the Fvck up! Get away from me okay? Ayokong may dumidikit sa akin na basahan." -Ako.
"Hays. Ikaw bahala. Sige ingat. Kitakits Bessy!" -Cy. Shit! Hindi ba to marunong masaktan? Bwisit oh!
Sino nga ba ako? I'm Sinteya Ynnocentia, 16. First year College taking BS Accountancy. Pati si Cy. BSA Din. Why? Dunno and i don't care. -___-
**SCHOOL**
"Yo! Sin. How's vacation?" -Klyde.
"Leave me alone." -I said in a cold tone.
"Sin. Hanggang kailan ka magkaka ganyan?" -Alex
"Shut up! I don't need you're damn opinion!." -Me
"Hayaan nyo muna si Sin." -Cy. Oh shit! Again! The epal one. Tss.
Umupo ako sa vacant seat na nasa unahan. Bakit? Kahit masama ugali ko, hindi naman ako rule breaker at estupidyante gaya ng iba. Study is my life.
Dumating ang teacher at gaya ng nakagawian. Puro Introduce kami maghapon. Kaso wala kaming afternoon class dahil first day palang naman.
"Guys! Gimik!" -Vana.
"Yes! Sama si Sin!" -Kyzer
"Oo nga ate Sin." -Tin
"I'm going home. Goodluck and Enjoy." -Ako
Lumapit si Klyde sa akin. Then nagulat nalang ako nung tinakpan nya ng panyo ang ilong ko. Nagpupumiglas pa ako kaso nauubusan nako ng lakas. The next thing i knew. It went blank.
"Klyde! Ano ba kasing nilagay mo sa panyo?! Ang tagal niyang magising." -Cy.
"Relax Baby Cynate. Pampatulog lang yun." -Klyde
-___-
-___*
*____-
o___o
=____= -Ako yan. Wag kang ano. Expression yan.
Pano ba naman kase nasa isa kaming liblib na lugar. Gaya ng dati naming ginagawa. Nagbobonfire lalo na kung may isang lumalayo sa grupo. Sinong nagpauso nito? Ako lang naman. At ako rin yung may problema ngayon kaya nila ito ginagawa. *sigh*
Patuloy parin sila sa pagbabangayan. Ako? Ipinikit ko nalang ulit ang mga mata ko. Ewan ko kung nasaan na naman kami. Si Cynate nanaman siguro ang nagplano kung saan pupunta. Maraming alam yan sa kagubatan. Mukha kasing hayop. Este mahilig kasi yan sa tahimik na lugar. At sinasama lang kami.
"Guys. Gising na siya. Manahimik na nga kayo!" -Alex.
"Sin? Wake up na. Please. Ngayon lang to. Mag open up ka naman sa amin. Hindi sa lahat ng oras kailangan sasarilihin mo yan." -Kyzer
"Oo nga. Ate Sin, dati ikaw yung nagsasabing wag palakihin ang mga bagay na kaya naman ayusin." -Tin
"FVCK UP! SHUT THE FVCK UP! WALA KAYONG ALAM SA NARARAMDAMAN KO! Gusto kong sisihin ako ni Mommy pero wala! Ipinapakita nyang hindi ko k-kasalanan.. y-yung n-nangya..ri *hulk* *sniff*." -Umiiyak na pala ako. Na ni minsan hindi ko ginawa sa harap nila.
"Let go off me!!!" -Ako nung akmang pipigilan nila akong umalis.
"Hayaan nyo muna siya. Atleast nailabas nya." -Vana
Yun lang ang huli kong narinig bago ako makalayo. Gusto kong mapag-isa. Yung walang makakakita ng kahinaan ko. Yung ako lang ako makakaramdam ng sakit. Yung walang makakaramdam ng awa para sa akin.
A/N: Sorry Sabaw XD. Babawi ako sa next chapter.✌
YOU ARE READING
Ynnocentia Series: (DEATH SCYTHE)
Mystery / ThrillerKadiliman.. Wala akong ibang makita kung hindi kadiliman. Nasaan nga ba ako? Ang tanga ko para ngayon i-realize ang mga bagay na dapat noon ko pa pinakinggan. Ngayon, pati ang mga taong nasa paligid ko nadamay dahil sa kapabayaan ko. Masakit kasi ka...