Votelermisin arkadaşlar hergün yayınlamaya çalışacağım.
Ben mutlu bir şekilde yetimhaneye gidiyorum.Gittiğimde eşyalarımı toplayacağim.Çok mutluyum . Teyzem eniştemle konuşmuş ve benim onlarda kalmamın bir sakıncası olmadığı kararına varmışlar. Teyzem haberi verdiğinde baya mutlu olmuştum. Sonunda ev yüzü görcem. Bunca yıl sonra... Teyzemlere taşındıktan sonra iş arayacağım. Anlaşılan yorucu bir hayat beni bekliyor.
Yurda geldim.çok yorgundum.Kendimi yatağa attım.Feyza hala ortalıklarda yoktu.Bir şey mi oldu acaba .
Bugün başımdan geçenleri gözümün önüne getirdim.Yaptığım manyaklik paha biçilemez.Resmen o yakışıklı öküzün arabasının silgeçlerini kırdım. Offf ne yakışıklısı be salak mısın mira. Ayrıca umrumda bile değildi. Daha önemli işlerim vardı. Hayat gibi.. ayyy dur ben kendi kendime konuşuyorum. Kafayı yiyorum galiba.
2 gün sonraa.......
Kapıyı çaldım.Teyzem açtı kapıyı.
-hoşgeldin kızım geç bakalım.
-Hoşbulduk.
Eniştemin elini öptüm. Sonra teyzeme sarıldım.içeri girdiğimde sofraya özenen teyzeme bir bakış attım.
-Ne gerek vardı bunca hazırlığa teyze
-Olur mu öyle şey kızım otur bakalım sofraya
Bende sofraya oturdum .Yemek yemeğe başladım.Her şey çok güzeldi. Yemeği yedikten sonra teyzem bana odamı gösterdi.
-kızım bunlar senin çarşafların hepsi temiz.
-Teşekkür ederim teyzecim
Odada yalnız başıma kaldım.Ilk önce eşyalarımı yerleştirdim yatagimi düzelttim.Şimdi iş bulmaya gidecektim. Ama teyzemden izin almam lazımdı.
Aşağıya gittiğimde teyzem mutfakta bulaşıklarla ve yemekle uğraşıyordu.
-Teyze ben dışarı çıkıyorum .Iş bulmam lazım size yük olamam
-Yük olmazsın kızım ama senin canın nasıl isterse òyle yap.
-Tamam teyze ben gidiyorum Bir kaç yerde iş var.
-Tamam ama akşam yemeğine geç kalma tamam mı
Kafa salladım. Dışarı çıktım Bir otobüse bindim .Bu siradada telefondan iş olanı ilanlarına bakıyorum.Arslan otel de garson kız aranıyor yazısını gördüm. Adrese baktım.
Otelin önünde indim . Müdür odasını bulmaya çalıştım.En sonunda buldum .Içeri girdiğimde çok tatlı görünen bir adam vardı.
-Ben iş ilanı için gelmiştimde.
-Tamam kızım geç otur bakalım.
Kaç yaşındasın
-18 efendim.
-Hmm lise okumuyormusun?
-Açıktan okuyorum efendim 3 hafta sonra sınava gireceğim .
Para kazanmam lazım annem ve babamı küçükken kaybettim.
-Anlıyorum kızım sabah saat 8 de burda ol. Aķşamlarıda saat 8 gidebilirsin.
-Yani bu demek oluyor ki işe alındım
-Evet yarın çalışmaya başlayabilirsin.
-Tamam efendim.
Mutlu bir şekilde ayrılırken müdür
-Garson kıyafetlerini şuradan alabilirsin.
Başımı salladım.Oradaki bir görevli bana yardımcı oldu .Kendi bedenime olan kıyafetleri seçtim.ve oradan ayrıldım.
Eve geldiğimde teyzeme yemek hazırlanmasında yardım ettim.
Eniştemde geldi. Hep beraber yemek yerken eniştem
-Nasıl bari iş bulabildin mi kızım
-Evet enişte buldum.
-Bak kızım işte calismana gerek yok bunu biliyorsun dimi.
-Hayır enişte reşitim ve size yük olmak istemiyorum.
-Bize hiç bir zaman yük olmazsın dedi teyzem
-Ben iş buldum bile .Otelde garsonluk yapacağım .Yarın çalışmaya başlayacağım.
-Sen bilirsin kızım kendine dikkat et olur mu
-Tamam teyzecim sen merak etme.
Yemeği yedikten sonra teyzeme yardım ettim.Sonra kendi odama geçtim.Garson kıyafetlerimi denemeye başladım.Eteği fazla kısa gibiydi sanki. Rengi lacivertli.Uzerine de beyaz bir gömlek vardı .Gömleğin son düğmesi sanki biraz asagidaydı .
Ama olsun çalışmam lazım. Sonra bir ders çalıştım .Sınava üç hafta kaldı sonuçta.Saate baktığımda 23.59 üzerimi değiştirip yatağa girdim .
Sabah kalktığımda saat 7:30 tu. Bugün tatil olduğu için teyzemler daha uyuyordu. Daha dün taşınmama rağmen sanki herkes o kadar gerçektiydi ki. Sanki hep burdaymışım gibi. Sanki hayatımdan hiçkimse gitmemiş gibi..
Yataktan kalkıp mutfağa doğru ilerledim. Kahvaltı hazırlamak istiyordum. Elinden geldiğince bir sofra donattım. Teyzemlere güzel bir kahvaltı hazırladım.Baktım ki saat 8 e geliyor. Hizlıca evden çıktım .
İş yerime geldim ki bana doğru koşan bir kız
-Merhaba sen burada ki yeni garson olmalısın değil mi
-Evet .
-Benim adım Eylül buradaki odalara servis yapıyorum.
-Benim adımda Mira tanıştığıma memnun oldum.
.-Bende
-Bende artık işe başlıyayım dimi haydi sana kolay gelsin
-Tamam saat 11:30 da burda buluşalım yemek falan yeriz
-Tamam. diyerek gülümsedim.
İşime başladım . Bir masadan makarna sipariş verildi.Dikkatli bir şekilde masaya götürürken tabaklar elimden düştü . Kafamı kaldırdımda ah hayır bunin burda olması imkansız. O gün araba silgeçlerini kirdigim çocuk karşımda duruyor.
-Dünya ne kadarda küçük dimi küçük ezik.
Bir şey diyemedim galiba dilim tutuldu. Masadan -siparişler nerede kaldı- bağirişmasiyla kendime geldim. Sonra kendime geldim.Hizlica yerdekinleri topladım .Cabucak mutfağa gittim. Arkamdan kolumu sıkan birisi olduğunu gördüm.
-O gün yaptığının hesabını ödeyeceksin .
-Çekil önümden ya seninle mi uğraşacağım .
Hızlı bir şekilde servis yaptım. Fakat geri dönemeden biri beni çekiştirmeye başladı. Arkamı döndüğümde onu gördüm. Güçsüz bir şekilde kendimi kurtarmaya çalışıyordum.
- Benim mekanımda benim istediğim gibi durulur. Sen benim kim olduğumu biliyor musun ?
Bense sinirle
- Banane senin kim olduğundan. Eğer burdan gitmezsen güvenliği çağırırım.
Beklemediğim şekilde kahkaha atarken ben baya şaşırmıştım. Bir insan bu kadar iğrenç olabilirdi. Deli olabilir miydi acaba ?
-Sen güvenliği çağırırım mı dedin. Nerden kimi çıkarmaya çalışıyorsun acaba?
Ben hala şaşkınken patronum kapıdan içeri girdi. Ben kesin kovuldum diye düşünürken o aksine gülerek:
- Oğlum bu kadar erken geleceğini soylememistin. Peki noluyo burda?
"OĞLUM MU??????"
-Yok baba yaa. Erken çıkınca okuldan uğrayım istedim. Bu arada yeni işe aldığın hizmetçiyi deniyordum.
"Hizmetçi mi? " Bu aptal kendini ne sanıyor acaba.
Patronum bana dönerek
-Bu oğlum Ediz. Kendisi buranın patronu sayılır. Saygıda kusur etmezsiniz sevinirim.
Inanamıyorum. Bir insan bu kadar şanssız olabilirdi. Hem beni eziyordu hem de şimdi başıma patron kesildi. Neye çattım ben böyle.
O-Adı Edizmişş- pis pis sırıtarak babasının arkasından giderken sadece ona bakıp burun kıvırdım. O sırada arkamdan "Garson nerdeee" bağırmasını duyunca hemen masalara koşturdum. Zaten yeterince aksiyon yaşamıştım. Işimin başına dönmem gerekiyordu.
