7 ay sonra...
Günlerden çarşambaydı Esilla yani Tuğkan'ın sevdiği kızın ölümünden tam tamına 7 ay geçmişti bu gün tam 7 ay olmuştu 7 aydır sevdiği kız yanında yoktu 7 aydır sevdiği kızın kokusunu içine çekemiyordu özlüyordu o dört duvar arasında evet doğru dedim dört duvar arasında Tuğkan Esillayı kendi elleriyle gömdükten sonra eve gidip intihar girişiminde bulundu.Biliyordu çağrı.. zaten kim olsa dayanamazdı böyle bir şeyi heleki birde sevdiğin kızı ellerinle gömmek zaten kendi ruhunuda onunla gömmek demekti. Biliyordu işte Tuğkan bunu kaldıramazdı canına kıyardı. Tuğkan'ın intihar ettiği gün Çağrı hep tetikteydi her an her şeyin olabileceğini bildiği için önlem almıştı. Tuğkan sevdiği kızın öldüğü o gece eve gidip tavana halatı bağladı parkenin üstünede sandalye koyup üstüne çıktı onunla aynı günahı yaşamak istiyordu cehennemde yanacaksa bile onunla yanmak istiyordu onunla olmak istiyordu.. halatı boynuna geçirdiği anda kapı yumruklanmaya başladı. Tuğkan acele edip halatı boynuna geçirdi ve sandalyeyi ayağının altında itti.. o sırada kapı kırıldı içeri koştu çağrı tuttu arkadaşının bacaklarından çıkardı halattan kafasını yere yatırdı koydu kafasını nefes nefese kalmıştı arkadaşı. Çağrı derin derin baktı arkadaşına sonra usulca kaydı göz pınarlarından aşağı tuzlu göz yaşları... ya onu da kaybetseydi bu sefer çağrı ne yapardı iki dostunu kaybetmeye nasıl dayanırdı Tuğkan'ın nefesleri düzene girdiği zaman ayağı kalktı eline ne geçtiyse yere ,duvara fırlatıyordu evet evet ne yapmak istediğini hepimiz biliyoruz ölmek istiyordu! Ama tabiki buna izin veremezdi çağrı. Tuğkan kapıdan çıkacakken çağrı kalkıp masanın üstündeki vazoyu alıp Tuğkan'ın ensesinde kırdı ve öylece Tuğkan yere serildi çağrı Tuğkanı arabaya taşıyıp tanıdığı doktorun yanına yani deliler hastanesine sürdü arabayı...
Yani anlayacağınız çağrı o gün arkadaşına en büyük iyiliği yaparak hastaneye getirdi ve arkadaşının hayatını kurtardı yani sayılır.. Tuğkan o günden beridir antidepresan ilaçları kullanıyordu bir odada ve o odadan asla çıkmıyordu yaşamak sanki ona harammış gibi yaşıyordu ne kadar zaman geçsede hiçbir şeyin faydası yoktu zaman ilaç gibi gelir insana derler inanmıştı ama işte ne zaman işe yarıyordu nede haplar Esilla'yı unutmasına yardımcı oluyordu...
5 ay sonra...
Esilla'nın ölümünde tam 1 yıl geçmişti ve hayla Tuğkan
