Ahh evet. Charlotte ve Dylan benim tek başıma oturduğum banktan yavaşça uzaklaştılar. Dylan bunu neden yapıyordu hiç bir fikrim yok. Yeniden mi canımı yakmak istiyordu? Ama neden? Ben ona hiç bir şey yapmadım ki. Bana zarar veren hep oydu. Her zaman o benim canımı yakmıştı. Her zaman canı yanan ben olmuştum. Şimdi de sıra ondaydı. İntikamımı alıcaktım. Bunu kendim için yapacaktım. Bu sefer canı yanan o olacaktı.
Bankta bu ani kararımı aldıktan sonra zil çaldı. Banktan kalktım ve binaya doğru yürüdüm. Herkes bana bakıyordu. Charlotte'un kıyafetlerini giymiştim. Ondan olmalıydı. Güzel görünüyordum. Buna pek alışık değildim. Binaya girene kadar herkes bana baktı. Değişik ama güzel bir duyguydu. Sınıfı bulmak için uğraştım. Ciddi anlamda uğraştım.Bulduğumda sıranın birisine oturdum ve Dylan'ı düşünmeme çabalarına girdim. Ama yapamıyordum. Neden geçmiş beni rahat bırakmıyordu? Lanetlenmiş gibi hissediyordum. Derken sınıfa öğretmen geldi. Siyah gözlük siyah kalem etek kırmızı gömlek ve sarı saçlarında bir topuz vardı. Ciddi ve sıkıcı gibi gözüküyordu. Büyük ihtimalle öyleydi zaten.
Charlotte sınıfa gelmemişti. Sınıfı bulamamıştır eminim. Öğretmen sıkıcı bir şeyler geveliyordu. Kimsenin onu dinlediği yoktu zaten. Sınıf kapısı çaldı öğretmen yüzünü ekşitti ve:
-Gir.
-Üzgünüm Bayan Willson geciktim.
-Farkettim Charlotte. Bir daha olursa senin için kötü olur.
Charlotte'un onu taktığı yoktu. Hızlı adımlarla bişiler mırıldanarak yanıma oturdu:
-Charlotte nerde kaldın
-Dylanlaydım. Çok tatlı değil mi?
-Ya. Evet. Evet öyle
-Sanırım ondan hoşlanıyorum Alice
-Ne?!?!?!?
-Sessiz ol. Öğretmen zaten arıza..
-Cidden ondan hoşlanıyo musun?
-Yani. Evet. Sakın bana senin de ondan hoşlandığını ve onun için kapışacağımızı falan söyleme deyip kahkaha attı. Bunu söylemiycektim. "Dylan eski sevgilim. Erkek orospusunun tekidir. Kızları kullanıp kenara atar. Bana yaptığı gibi." demek istiyorum. ama demedim. Sustum ve:
-Umarım mutlu olursunuz deyip yapmacık gülümsememi yaptım.
-Bi şey mi oldu? Farklı davranıyosun.
-Hayır. Hayır gayet normalim.
Zil çalar çalmaz Charlotte'la birlikte yatakhanelere gitmek için dışarı çıktık. Okul bitmişti. Bugünlük.. Yatakhanelere doğru ilerlerken görevlilerin afişler astığını gördük. Herkes gibi biz de afişlerin yanına yürüdük. Küçük bir kalabalık oluşmuştu. Afişe bakarak mırıldandım: "Birinci dönem birinci ilham gecesi. Tüm öğrencilerimiz davetlidir." Charlotte'la kalabalığın içinden çıktık ve:
-Kampa geliyosun dimi Alice?
-Öğrencilere ilham amacıyla kamp mı düzenliyolar?
-Evet biraz saçma.. Ama inan çok eğlencelidir. Her sene yapılır.
-Ne zaman peki
-2 gün sonra :)
-Ne???
-Öyle işte
Dedikten sonra yanımıza Dylan geldi. Charlotte'un belinden tuttu ve kendine çekti. Charlotte Dylan'a iğneleyici bir bakış attı ve Dylan geri çekildi. Benim yanımdayken bunu yapmasının tek nedeni beni kıskandırmaya çalışmasıydı. Ben intikamımı alıcaktım. Bunu yapıcaktım. Charlotte'la birlikte uzaklaştılar. Ben de yatakhaneye gittim. Yarım saat sonra Alice odaya geldi. İçeri girer girmez söylediği cümle şu oldu:
-Alice. Ben Dylan'dan hoşlanıyorum.
Yeniden meraba canlarıım :) YB biraz geç geldi ama yazlıktaydım. Tatil bitti biz tatile çıktık :D Neyse artık bu bölümden sonra sınır koymaya başlıycam. Yorumlarınızı belirtin lütfenn. Vote'lerinizi de bekliyorum teşk teşk. Hepinizi seviyorum ^.^
