Nique's POV
Monique Andrea de Vera, isang pangalang hindi mo kayang kalimutan. Chooosss!! Ako lang yan:) nothing less, nothing more. 16 years old and currently studying at Misamis University as a Civil Engineering.
Well enough with the introduction. Nandito nga pala ako sa park. Alam niyo yung feeling na ang saya sa pakiramdam pagpeaceful yung place?. Favorite place ko kasi ito.
Nakaupo ako dito sa malapit sa may fountain. Ang sarap ng hangin at tila nadadala ako sa himig ng mga ibon. Ahaha Charmos diba? Well totoo yan. Punta kayo dito para makasigurado kayo :).
Nagbabasa ako ng may mapansin akong tao na tumabi sakin.
"Ah Miss, paupo ah" sabi niya.
"Sure :) di ko naman pagmamay - ari yung upuan eh." Sagot ko naman.
Medyo mataray talaga ako lalo na sa mga taong di ko kilala.
"Tsssk.. sungit -_-" sabi niya.
Di ko nalang siya pinansin at nagpatuloy nalang ako sa pagbabasa.
Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa when suddenly, someone poke me. Tumingin ako sa katabi ko at ayun grabi kung maka smile -_-. Parang ganito ooh ^_____________^. Ang lapad pero inferness ang cute niya ahh :).
"Bakit? May dumi ba ako sa mukha?" I ask.
"Wala naman. Can I accompany you? Medyo bored na kasi ako dito." He said.
Hmmmmmm... Wala naman sigurong masama kung sasama ako diba?
Naglakad lakad kami sa Park. Grabi dami naming tawa :). Ang saya niya kausap to the max level.
"Ito pa, nahulog yung relo ko sa kanal last week. Alam mo ginawa ko?"
"Ahahahaha wait lang.. ahahahaha alam ko. Nilangoy mo yung kanal. Ahahahaha" sabi ko.
"Kulang pa yan. Nilangoy ko yung kanal tapos nasa gilid lang pala siya ng mga basura. Tssssk!!! Ang baho ko tuloy nun. Ahahah" sabi niya while laughing.
Tawa lang kami ng tawa hanggang sa umabot kami ng hating gabi. Oo hating gabi kasi di pa umaga :'). Btw nag enjoy talaga ako sa Company niya. Sobra siya kung magpatawa. Tapos kumain kami sa Ice cream Parlor. Isa sa mga paborito kung place pag Ice Cream. Akalain mong same kami :) Para pinagtagpo diba? AHAHA enough na nga tayo jan.
Nandito na kami sa Fountain. Kung saan una kaming pinagtagpo. Choooos!!! Bat parang kinikilig ako :).?
"Salamat talaga Andrea ahh. Oppps !! Can I call you Andrea?" Tanong niya. Confuse naman ako kung bakit Andrea.
"Wala pang tumatawag sakin ng Andrea eyh! Bakit nga pala Andrea?" sabi ko.
"Ang cute mo kasi. Bagay sayo yung Andrea. So pwde ko bang makuha digits mo?"
"Sure. Ito oh 0910*******"
"Thanks. Text kita ahh!! Grabi. Sobrang saya ko ngayong gabi :). Thank you talaga :)." Sabi naman niya.
"Wala yun. So bukas ulit? Ahahah :) thank you din sayo kasi nag enjoy talaga ako. Sige uwi nako ahh. For sure papagalitan nako samin :) Take Care Ice."
Umalis na ako at agad na umuwi. Patay ako kay mama bukas. Mahaba habang sermon na naman ito.
Pagdating ko sa bahay, nakita kong patay na ang mga ilaw. Sa kusina nalang ako dumaan total may susi naman ako.
Pagdating ko sa kwarto, nagbihis ako at ready to go to bed na but biglang nagvibrate yung phone ko kaya inopen ko yun.
----------
From:0910*******
Goodnight Andrea. Its Ice :). Sweet dreams !!!
----------Waaaaah !!! Spell KILIG, it's M-O-N-I-Q-U-E A-N-D-R-E-A :). MAreplyan nga.
--------
To: Ice :*
Goodnight too Icey Boy :) Sweet dreams. Dream of me :)
--------Ahaha Syempre Joke lang yung DREAM OF ME thingy.
BUZZZZZ...
---------
From: Ice
I will Andrea :) Dream of me too. Take Care !!!
---------Waaaah I will daw ooh !!! Makatulog na nga. zzzzzzZZZzzz
BINABASA MO ANG
Will Still Love you From A Distance
Teen FictionSa aming pagtatagpo, nag iba ang ikot ng mundo, yung feeling na huminto ang oras dahil sa nakita mo siya, yung feeling na puro nalang saya ang nararamdaman mo. Walang lungkot, kaba at ibat ibang di kaaya ayang pangyayari. Pero with just a snap, all...