Lenyx's POV
"It's not there! come over here, mapapahiya tayo!" Yhahaha nakakatawa, Sage's accent is so cute and yes andito na kami sa airport ng New York. Everything feels exciting here, I dont know maybe people who live here thinks its kinda boring having to walk the streets everyday and do their daily routines. But this is surely something new for me.
Giggle ako ng Giggle, para akong mentally retarted kanina parin tingin ng tingin yung mga tao. They thought I was a runaway mental institution patient. We've been here outside for several minutes waiting for a car to fetch us, which explains me taking photos of everything in different angles for the past few minutes.
"You look stupid if I were you I'd call uncle Alex by now" right, he must have been waiting me to call. I took out my phone from my YSL purse saka naman nag-dial sa number ni tito Alex. We had a brief talk stating na parating na raw siya rito sa wherever we are right now. Turns out na yung purse kong bigay ni mother ay may gps raw na nata-tract kami ni tito Alex. Which means, bawal akong maging takas ng mental hahaha.
Walang hiya namang umupo si Sage isang suitcase niya while listening to bursting music from her earphones. Ako naman rito ay seryosong nakatingin sa polaroid shots ko, Cute!
"Lenyx, I want you to meet someone." i shot her a confused look tapos nagcontinue nalang ako sa ginagawa ko at -
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Someone's POV
"Ay uwak! naku naman Moon!, tigil tigilan mo ako ha? baka masapak kita" saway ng isang dalaga sa kaibigan niyang kanina pa siya ini-isturbo ng mga kurot. Nag-make face naman ang kaibigan at palarong nagcomplain sa ka-oahan ng kaibigan niya.
"Ano ba naman kasi ang makukuha mo diyan sa kaka-gawa ng mga stories? eh hindi mo man lang pinu-publish kawawang Lenyx at Sage." ismid ng kaibigan at iniwan muna siya.
Yes! She is the infamous author of the book; "Been there, Done That" na kinabibilangan ni Lenyx at Sage. She doesnt really enjoy making books or stories but this story is somehow connected to hers. Yun bang, may taong nag-inspire sa kanyang sumulat kahit hindi naman siya mahilig sa mga flashy words and matching lines na nakakatawa at nakaka-kilig.
Ganito kasi yan. It was a normal day for ... oo nga pala hindi pa siya nai-introduce, her name is Elixin Reinsilvous. She's seventeen years old, virgin pero may parka-dirty minded. Tapos yung friend naman niya ay si Moon Kalisto, maingay na bitter. Both of them are products and examples of irony, oo kasi hindi naman obvious sa introduction noh?
So it was one of those days na inaantok ka na sa klase tapos pinipili mo kung saang direksiyon mahuhulog ang ulo mo sa bigat nito, yun yon! oh! Actually, hindi ako marunong magexplain kayo na maghusga sa mga taong inaantok diyan sa gitna ng discussion ng mga teachers nila.
"Okay, Goodbye class!" sabi ng isang boses sa di kalayuan. Tulalang tulala si Elixin na nakatingin sa labas, kasi nga ang boring ng klase ng guro nila. Math kasi. Pero bago pa siyang kumurap ulit ay kinaladkad na siya ng kaibigang si Moon. Hindi man lang niya nakuha ang ballpen sa desk.
"Uy! sandali yung ballpen ko, hindi mo ba alam na halos araw-araw akong bumibili kasi hinihiram ng mga kaklase natin tapos hindi sinasauli?!" hingal na hingal siyang nagsalita. Pero hindi naman din siya pinansin ni Moon at nagpatuloy silang naglakad ng mabilis sa corridor.
"Oh, tapos kanang mag-rap?" huh? ano raw? nag-rap ba kamo? I was just complaining, ang sakit kaya ng kinakaladkad nagmumukha tuloy akong kabit nito na nakita ng asawa o di kaya yung sako ng bigas na sa sing-bigat ay hinihila nalang. Ouch. besh.
BINABASA MO ANG
Bulletproof
Genç Kurgu"I hope and pray, na balang araw you'd stop thinking about the consequences of falling. Its human nature to risk it all and end up broken. I've been there, I mean that love thing well it didnt do me good but with the pain it caused me comes with gre...