Benim Hayatım

Gitmek İstemiyorum

Okulumun değişeceğini duyduğundan beridir çok mutsuz ve üzgünüm. Ben kendi hayatımdan gayet memnunum ne gerek var böyle bir şeye. Babamı cidden bazen anlamıyorum. Bu adamın bazen ciddi ciddi babam olmadığını düşünüyorum sanki benim gerçek anne babamın aile düşmanı onlardan intikam almak için beni kaçırmış ve onlara olan sinirini benden çıkarıyor.Ama biliyorum ki kesinlikle böyle bir şey yok o benim babam bende onun kızıyım.Babam sevgisini gösteren biri olmamıştır asla sevgisini hep içinde saklı tutmuştur.Abimle benim hayatımızda hep başarılı bireyler olmamızı istemiştir.

Babam beni abimin yanına gönderecekti.İkimizin İzmir'de daha iyi eğitim alacağını düşünüyordu. Böyle düşünen sadece babam değildi Can'da babamla aynı fikirdeydi.Can benim ilk aşkım şimdiye kadar ondan başkasını sevmedim sevemedim. Kalbim hep Can için attı. Can'ın benim duygularımdan haberi yoktu. Çocukluğumdan beri tanışıyoruz. Ben onu delice seven Ecrin,O Ecrin'i her kötülükten koruyan arkadaşı abisi. Yani benimki platonik aşk gurubuna giriyor sanırım.

Böyle düşüncelerle kaç gündür beynimi yoruyorum. Bir hafta sonra kesin olarak İzmir'e gideceğim. Babam abimle konuşuyordu.Abimin keyfine diyecek yoktu onun yanına gideceğim için gayet memnun görünüyordu. Babam abimle konuşmaya devam ederken kapı çaldı. Evdeki çalışanımız kapıyı açtığında onun sesini duymuştum evet evet kesinlikle bu oydu. Canım gelmişti. Hemen üstümü değiştirip hafiften makyajımı yapıp yanına gittim.Hoşgeldin deyip sarılıp öptüm.Can da "hoş buldum Ecrin hanım"deyip o muhteşem tatlılığıyla gülümseyip tekrardan oturdu ee tabi bende hemen yanına oturdum.Babamla biraz konuştuktan sonra,
C:Efendim izniniz olursa kızınızı iki saatliğine sizden almak istiyorum.
İçimden "aşk olsun aşkım sadece iki saatçik mi?" dedim. Babam:
-Tabi tabi gidin dolaşın Ecrin uzun süre buralarda olamayacak .
Babamın bu sözleri beni çok üzmüştü çünkü bu demek oluyordu ki uzun süre Can'ı göremeyeceğim.Ah Can ah keşke seni ne kadar çok sevdiğimi bilsen. Bunları düşünürken annem :Hadi kızım kalk hazırlan bekletme çocuğu.
Annemin beni dürtmesiyle kendime gelip :
"Tamam hemen hazırlanıyorum"deyip hazırlanmak için odama çıktım üzerime asker yeşili çok hoş mini bir elbise giyip altına çok hoş topuklularımdan giyip aşağı indim. Can arabanın önünde beni bekliyordu kapımı açıp "buyrun küçük hanım" dedi. Bende "merci"deyip arabaya bindim.Can'da arabaya binip"Hadi bakalım gidelim seninle konuşmak istediğim bir konu var"
Onun bu sözleri beni meraklandırmıştı.Birkaç gündür onun bu tuhaf halleri beni şaşırtıyordu. Acaba duygularımı mı anlamıştı? Ayy çok merak ettim şimdi. Ben bunları düşünürken çoktan sahile gelmiştik.

C:Hadi bakalım iniyoruz.
B:Evet Can benimle konuşmak istediğin konu nedir?
C:Bak Ecrin ben bu güne kadar seni hiç üzmedim asla kırmadım senin canını yakmak aklımın ucundan bile geçmedi.Ama bir kaç gün önce bir şey öğrendim, hiç fark etmediğim birşey .Ecrin açıkçası çok şaşırdım bu şaşkınlığımı atlatır atlatmaz durup yaşadıklarımızı düşündüm ve kendimi suçladım.

Can böyle konuşurken ben herşeyi anlamıştım ama anlamazlıktan gelip :
-Ne oldu Can hiçbir şey anlamadım ne demek istiyorsun lütfen açık konuş.

Can bana çok tuhaf bakıyordu yanıma yaklaştı ellerimi tuttu ve gözlerimin içine bakarak:
"Ecrin ben seni seviyorum"dedi.

Evet arkadaşlar ilk bölüm bitti umarım beğenmişsinizdir yorum ve beğenilerinizi bekliyorum☺☺☺
İlk defa yazdığım için yazım yanlışı yapmış olabilirim kusura bakmayın☺☺☺