Yanlızlık gerçekten kötü birşey.Benim artik yanlız kalma gibi bir fobim var.İnsan sinirlendiğinde ağladiginda anlaticak kimsesi olması ne kadar acı verici.Onlardan biride benim.Selam.Üniversite hayati ne kadar zormus diye hergünümü böyle geçiriyorum.Ailem uzakta.Önceden olsa annemle dertleşirdim.Ama artık onunda psikolojisi iyi değil.Onunla ne zaman konuşsan hep ağliyorum çünkü hicbirzaman bana iç açıci birşey söylemedi bu zamana kadar.Gerçi hicbir zaman güzel olaylar görmemiştim.Ablam,mimar oldu gitti kurtardi kendisini.Paralaşınca unutulduk.Arkadaşlarım desem hepsi güzel olma çabalarinda, laf sokmalar, omuz atmalar ergenliklerine veriyorum tabi ama 21 yaşına kadar ben nasil dayancam ergenlinize.Tamam bende ergenim ama ergenlik taslicak biri yok.Arada birileriyle muhattap oluyorum.Nasıl?.Notlarimi satarak.Mutlaka canimli cicimli konuşarak yanina geliyorlar.Yurda gidiyorum yemeğimi yiyip ders calistiktan sonra Kore dizisi izliyorum.Sıkıntıdan kendimi birseylere veriyorum.Arada korecede çalışıyorum.Birgün Step up (sokak dansi) filmini izledim.Filmden sonra dansa merak duydum.Filmi acip yaptiklari hareketleri taklit etmeye çalısiyorum.Bundan gittikçe zevk almaya basladim.Gün geçtikçe ilerliyordum hareketlerde ve hergün mutlaka yapiyordum.Kendime bir karografi düzenledim.Yurdun yemeğini yedikten sonra yediklerimi sindirmek için hemen basliyordum.Sonra oturup ders calisiyorum.Sonra kendimi yatağa atip kendi dünyama hayallerine gidiyordum.Dünyada ben yanliz değilim yüzüm hep gülüyor.İstediğim zaman sadece agliyorum.Ve korede yasiyorum ben.Minho ile dans çalismalari yapiyorum.Onunla çok mutluyum.Bazen sırf dünyama gitmek için çok erkenden yattigim oluyor.Sabahları hic sevmedigim Hilali görüyorum.Oda arkadasim oluyor kendisi.Aksamlari hic yurda gelmiyor o bakimdan rahatim.İkimizde hicbir şekilde birbirimizi sevmiyoruz.Neyse kalktim hazirlandim.İçime huzursuzluk oturdu.Dua ediyordum sürekli.Neyse sarisin bir oğlan cikti karsima.
"Notlarini ver."dedi.İlk defa bir insanla konuscaktim gerçekten.Bazen dudaklarim birbirine yapisacak diye korkuyordum.
"Düzgünce iste"dedim
"Verirmisin?"
"Hayir para verirsen belki"dedim.Boşuna kayserili değilim.Derse girmiyorlar ben çabaliyim emek sarfediyim onlar elimden alsin bedavaya calissinlar.
"Ver şunu" diyerek elimden hızlıca çekti.
"Ne yapiyorsun" diyerek elinden almaya calistim.Sonra dünden kalan yağmur birikintisine firlatti notlarimi.Sinirden ellerin titriyordu.Normalde uzatmadan kendimi ezikliğe alistirdigimdan direk vermem gerekirdi.Ama ne olduysa nasil gaza geldim bilmiyorum ama bu şekilde iletişim kurdum.Sonra sinirden tokat attim.Elini sertçe tuttu ve Hilal geldi
"Birak kizin elini" dedi
Şaşırmıştim.Ama tabi olay bu şekilde değil.Biran beni koruyor sanmistim.
