I want her (VOLTOOID)

He's back!

Een paar dagen, een paar dagen heb ik niks vernomen van Gary. Maarja, ik had beter moeten weten, dat soort gasten, stoppen nooit! Echt hè dat hij zo veel moeite deed zodat ik alleen nog maar tijd kon besteden aan hem! Sommige mensen zijn gewoon gek in hun hoofd, daar is niks aan te doen. Tussen mij en Harry is alles super, we waren zelfs bij elkaar op kamers. Alles was normaal, tot die ene dag. Ik zat dus tv te kijken en er werd op de deur geklopt. Ik dacht dat het Harry was, daarom huppelde ik vrolijk naar de deur. Maar wat ik daar zag is nog steeds op mijn netvlies gebrand. 'Gary!' riep ik en in paniek liet ik mijn theekop vallen. Terwijl ik één seconde naar de scherven glas keek greep hij me en met een plastic zak op mijn hoofd werd ik meegesleurd. Ik ademde steeds zwaarder, ik dacht zelfs even dat dit mijn laatste momenten op aarde zouden zijn... mijn ogen vielen langzaam dicht... Na (waarschijnlijk) een lange tijd werd ik wakker in een donkere kamer op een stoel vastgebonden. Ik herkende de omgeving niet dus dat was dubbel zo eng. 'Muuuh,' murmelde ik. Ik wilde natuurlijk help roepen, ook al had dat toch geen zin met wat tape op mijn mond. 'Kijk eens wie we daar hebben, mijn honnie ponnie. Ik ben zo blij je weer te zien,' giechelde Gary. Hij deed de tape van mijn mond af. Ik keek hem boos aan. 'Gary maak me alsjeblieft los.' Hij schudde zijn hoofd. 'Dit is als voorbereiding voor ons huwelijk,' zei Gary. En hij deed mijn mond ding af. 'Huwelijk! Je bent gestoord!' Geschrokken keek ik weg. 'Dat zeggen wel meerdere mensen. Maar, ik laat je hier eerst spartelen, daarna kunnen we vrij... ik bedoel leuke dingen doen. En hij keek me met een grijns aan.