Sen ve ben yan yana gelip birelesemeyecek kadar guzeldik. O yuzden hep yarim kaldik yarim birakildik. Bi cok kez gittik birbirimizden durmadan. Hic anlamadik nereye gittigimizi baska bi hayatla unuturuz sandik birbirimizi. Ama en cok sen gittin baskasina. Ben izledim. O icimi isitan gulusunu. Baskasina gulerken izledim. Komunun herkesin bilmesinden nefret ettim. Sessine hasret kalirken sen onca insana onlara seni seviyorum dedin. Hic beni dusunmeden. Ben yoruldum cok yoruldum neffesiz kaldim aglayamadim yutkundum. Canim acidi icim yandi. Ama sustum. Benim o kadar kucuk kalbim sana dunya olmay calisti. Sen olsanda olmasanda hayallerime hep seni kattim ben. Hep sen vardin benim icin. Yeri geldi. Kardesim yeri geldi annem yeri geldi herseyim oldun sen benim. Gitmesini istemedigimdin. Sen ittin hep ben gittim. Gitmek istemedim seni oylece birakmak istemedim. Her vazgecicegimde basina bisey gelir diye korktum beni ozlersin diye korktum. Benim yuzumden canin acir diye korktum. O yuzden vazgecmedim. O yuzden sabirla kaldim. Sabirla bekledim. Ilk sende ogrendim sabrimin sinirlarini ilk sende tattim hepsini. Keske dememek istedim ben senin. Hep iyiki dedim cektigim acilar icin bile iyiki dedim sana. Simdi yoksun ama iyiki vardin dedim
