Gecenin üçünde, yahut beşinde
Kimsesizler mezarlığında ki leşimde
Çiçekler açmış, zifiri karanlıkta
Aç gözlü itler sıralanmış başımda
Kemiğime bile rahat yok, kanım çekilmiş
20 senede etim lime lime edilmiş
Havlayan, hoplayan leş kargaları
İzliyorum tepemde kuduran şaklabanları
Bir tek senden eser yok, sen olsan
Sen olsan onlar duramazdı başımda
Sevinemezdi kahpeler ordusu
Kimse güllerimi alamazdı kollarımdan
Bir tek senden eser yok, sen olsan
Sen olsan konuşamazdı çakallar
Gece bakamazdı korkudan sana
Sığınacak delik arardı karanlıklar
Gece bakamazdı korkudan sana
Düşersen bir gün kötü düşlere
Gel, zamansızlığın pençesindeyim
Dayanamazsan zamansız gidişlere
Gel, ben hep aynı yerdeyim..
