I KNOW
______*SEKAI*_______
Kaiတေယာက္ ခုန္ေနတဲ့ ရင္ဘက္ေလးကို
အသာဖိကာ ထိုေကာင္ေလးကို သူတို႔
ကားေ႐ွ႕က ေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ ေက်ာျပင္ေလးကို
ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
Manager Namက Kaiလက္ကို ပုတ္လိုက္ေတာ့မွ အေယာင္ေယာင္မွားမွား ျဖစ္ပီး
Namကို ေအာ္လိုက္သည္။
Nam:Kaiဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို ေအာ္တာလဲ
Kai:ေအာ္ခ်င္လို႔ ေအာ္တာကြာ ဘာျဖစ္လဲ။
Nam:ထားပါေတာ့။ လာဒါ႐ိုက္တာဆီ
သြားရေအာင္။
Kai:ေနအံုး။ ခုနက ေကာင္ေလးက ဘာတဲ့လဲ။
Nam:ေအာ္ အဲ့ဒါလား
သူ႔ကားနဲ႔ တိုက္မိသြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့။
Kai:ဒါပဲ ေျပာသြားတာလား။
Nam:ေအးေလ။ဒါပဲ မေျပာလို႔ ဘာေျပာရမွာလဲ။
Kai:ေအးပါ။ ထားေတာ့။ ဒါ႐ိုက္တာဆီ
သြားမယ္ဆို
Nam:အင္း သြားမယ္။
Kaiလဲ လ်ွာထိုး ဦးထုပ္ေလးကို ေ႐ွ႕သို ဆြဲခ်ကာ
Maskအနက္ေရာင္ေလးကို တပ္ပီး
ကားေပၚကေနဆင္းလာတယ္။
႐ိုက္ကြင္း႐ွိရာ ေက်ာင္းေဆာင္ဘက္ကို ေရာက္ေတာ့
႐ိုက္ကြင္းတာဝန္ခံနဲ႔ စကားေျပာပီး မိတ္ကပ္ျပင္ဖို႔
အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္။
အဝတ္အစားအရင္လဲရမယ္ဆိုလို႔ ေက်ာင္းဝတ္စံုေလး ယူပီး အဝတ္အစားလဲခန္းထဲသို႔ ဝင္လိုက္တယ္။
ဝတ္ထားတဲ့ အနက္ေရာင္ အက်ီ လက္႐ွည္ေလးကို
ခြ်တ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေက်ာေပၚမွာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု
က်ေရာက္လာတယ္။
"Hyung အေနာက္ကို လွည့္မၾကည့္နဲ႔ေနာ္
ခဏေလာက္ hyungရဲ႕ ေက်ာျပင္ေလးကို
နမ္းၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ။"
#ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မရင္းႏွီးဖူးတဲ့အသံ။
ဒါေပမဲ့ ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို မွတ္မိေနတယ္။
ခုနက Namနဲ႔ စကားေျပာသြားတဲ့ ေကာင္ေလး
