Rüyalar Gemisi

•

Şimdide bomboş bir sokakta yürüyorum demeyi çok isterdim ama iğne atsan yere düşmez bir kalabalıktayım.
Hissiz bir ruh gibi yürüyorum her adımımda bir cam batıyor.
Yüreğim acıyor aslında annemin olmamasını mı yoksa sevdiğim insanları kaybetmeme mi dayanamıyorum.
4 yaşında ki bir kız annesiz kalıyor bu duygu nasıl anlatılabilir ki ?
Hâlâ yürüyorum.
Hâlâ yüregim acıyor.
Bazen ölmek istiyorum sonra diyorum ki annem öldüğünde ne kadar da kötüydük hepimiz sadece babam güçlü kalmıştı ta ki babamın yatağında gece yarısında nasıl ağladıgını gördüğüm ana kadar hiç ağlamıyor sanıyordum.
Oysaki nasılda kötüydü.
Peki ya sevdiğim erkek, o da benim içimde öldü.
16 yaşındayım ve biz 1.yılımızı kutlarken en yakın arkadaşımı sevdiğini söylemesi işte o an benim için herşey durmuştu.
"Nasıl olur ya ben ona çok güveniyordum." diyerek ağlıyordum her gece.
Herkesten herşeyden uzaklaştım.
"Az insan ,çok huzur." kafasındayım.
Telefonum çalıyor ve babam arıyor başka kim olabilir ki hem. Neyse açmalıyım.
- Alo Babacım.
+ Kızım nerdesin sen ?
- Dışardayım Babacım.
+ Çabuk eve gel !
- Önemli bir şey mi oldu ?
+Gelince anlarsın.
-Peki,geliyorum.