BINABASA MO ANG

Never Meant TO BE

Short Story

Wanting him is hard to forget,.. Loving him is hard to regret... Losing him is hard to accept. But even with all hurt I've felt.... letting go .. Is the most painful yet. :( I know life was never meant to be easy.. But I never thought it would be t...

CHAPTER 1. > Me, MySelf, & I.

118 4 4

ni _ImYours_

ni _ImYours_

First of all, Hello sa inyo! :) Eto na, magpapakilala na ako.. Ehem.ehem! mic test.. 1, 2, 3.! Tseh! Hahaha. Ano ba 'tong ginagawa ko. Hahaha. Pero sige, eto na talaga. Hihi.

Ako si Alessandra Pauline Montenegro. Labinlimang taong gulang, isang tipikal na babae, at kasalukuyang nag aaral at naninirahan sa bahay! :D Oh diba? Ansaya kong magpakilala. Hehehe. Sensya naman, I'm not good at Inroducing myself. Makikilala niyo rin ako ng lubusan, as my story goes on. Dalawa nga pala kaming magkapatid. Isang boy and girl. Mas nakatatanda sa akin si kuya, dahil siya ay labing-pitong taong gulang! Ako po ay 4th year highschool na. Uhmm. ano pa ba? Pangarap ko? Simple lang ang pangarap ko sa buhay...

Ang Makasama siya...

Alagaan siya...

Mahalin siya...

Habang minamahal nya rin ako..

O Diba? Ang simple lang diba?

Simple nga.. IMPOSIBLE naman. :'(

Siya si Zaldy Renz Ramos. Kilalang kilala ko yan! Lahat ng ayaw at gusto niyan alam ko eh. Lahat ng tungkol sa kanya alam ko rin. Siya ba? Labinlimang taong gulang din. Matangkad, maputi, matalino, ,mayaman, talented, medyo mayabang nga lang. Lahat ng katangian niyang yun mahal ko. Kasama na sya , ang buong katauhan niya sa pinakamamahal ko. Hayyyy. Siya yung tinutukoy ko na pangarap ko. Kaso, mukhang sa pangalan palang namin tutol na ang tadhana. Kita niyo naman ang agwat...

Alessandra..

Zaldy!..

Anlayo nya talaga sakin. Mismong alpabeto, pinapaalala na kahit kailan, hindi kami para sa isa't isa. Na Langit sya, lupa lang ako. Kahit ako nga eh, Hindi niya Kilala. Asa pa ako diba? Ansaklap lang. :(

---------------------------

Hello! Chapter 1 posted! Hihi. Comment kayo ah? :)