The Mafia Boss Queen

Chapter 20: Lock

I know maraming nag antay ^_^ so here's my update. Hope you enjoy and please leave  comment for support ^_^

Sapphire's POV

naka upo ako ngayon sa harap ng parents ko. pinatawag nila ako para malaman ang totoong kalagayan ngayon ni Kuya. my god hindi pa ba sila nagsasawa sa pagtatanong sa akin?? for the last 3 yesars bilang  psychologist ni kuya hindi pa nila naiintindihan ang kalagayan ni kuya, na may pagka mental/emotional depression si kuya

yun naman ang lagi kong sagot, hindi pa ba tumatatak sa ulo niya?? ewan ko na lang kay Mommy?? ang tali-talino. matatawag pa siyang prodigy of her time pero mukhang napupurol na dahil sa stress na nakukuha niya kakaisip kay kuya at sa  future daughter niyang hilaw

pinayuhan ko na si dad na bantayan lagi ang health ni mom kase nakakahalata ako sa mga pinapakain ni Demonise at sa mga kilos niya. sana naman hindi lason, kung hindi mas matinding lason pa ang ipapatikim ko sa kanya

" bakit ganun ang kuya mo Sapphire? bakit ganun ang reaction niya ng banggitin kong mag-move on na siya?? " tanong ni Mom, napatingin naman ako kay dad na nag aalalang naka tingin kay Mom

i mentally rolled my eyes on her. kung hindi ko lang ito ina kanina ko pa siya binatukan

nakaka asar na kase eh! kung hindi tungkol kay Kuya, tungkol naman sa relasyon ni Demonise at kuya, kung nagkaka ayos ba sila which will not happen! not in a million years. NEVER!!

" Mom, Dad kuya's illness is curable and it's not even a disease. it's just that he was traumatize, he's in a pause trauma where his brain creat this trigger that derange his emotion. His brain did'nt accept the information that he recieve from Ate Akhira's death and this cause his moody and unexplainable action " paliwanag ko

kaya ko kinuha ang psychology para matulungan si kuya na mamuhay ng normal

bigla naman naluha si Mommy
" th-then it is really my fault "

tama this is your fault. pero hindi ko kayang sabihin, parents ko pa rin sila at mahal nila ako at mahal ko rin sila kahit na minsan hindi ko na maintindihan

ang mali lang nila hindi nila naiintindihan si kuya. alam ko noon kung gaano naghirap si kuya para i-please ang mga gusto ni mom, na mas higitan pa ni kuya ang expectations ng lahat. pero si kuya iba siya, dahil hindi niya sinunod ang matagal ng tradisyon ng pamilya namin. kalokohan naman kase yun! parents mo ang hahanap ng mapapa ngasawa mo tapos kailangan mag kaanak kaagad kayo?! malaki talaga yun na kalokohan

nasaan doon ang human freedom para magmahal ng malaya

" wifey don't cry. please don't cry " pagtatahan ni dad. parang konti na lang magbre-break down na si Dad. i can see sadness in his eyes, seeing the person he loves collapse like an old house. after all Mom is his weakness

ganun kamahal ni Dad si Mom. kaya niyang pumatay sa sino mang magtangka sa buhay ng babaeng pinakamamahal niya

i really admire them. loving each other without limitation. nakaka inggit. ang tanong kelan kaya niya ako mapapansin? paano naman ang lovelife ko

" Baby? is there any cure. a cure that we can do?? " Dad ask

gusto ni Dad na umayos na si Mom na makakatulog na ito ng walang pag aalala

i take my tea and drink a litte " Nakasalalay kay kuya kung gagaling
ba siya o hindi. but if i were you Mom, Dad, don't ever mention Ate Akhira's Death. it will only trigger his fears " tumango naman sila