วอเทอร์ฟอล {ม่อนกุก}
(Drama)
Namjoon part
ซ่าาา...เสียงสายธารน้ำไหลอากาศเย็นสบายเสียงนกร้องเบาๆทำให้ผมตื่นขึ้นมา..จะมีที่ไหนสงบสุขได้เท่าที่นี่อีกแล้วนะ..ผมชอบน้ำตกมาก ชอบมากถึงขั้นสร้างบ้านไว้ใกล้น้ำตก..จะมีใครบ้าเท่าผมอีกไหม..มีสิ..แฟนของผมยังไงล่ะ แต่เขา..ทิ้งผมไปแล้วครับ.......น้ำใสๆที่คลอเบ้าอยู่แล้วไหลออกจากตามาอย่างช้าๆ อาา..นี่ผมร้องไห้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ?
ภาพความทรงจำในสมองของผมผุดออกมาทุกครั้งที่ผมคิดถึงจองกุก..
'ว้าวว ฮยอง บ้านสวยมากเลยครับ'
คนตัวเล็กพูดพร้อมตาลุกวาว แล้วเดินไปเดินมาสำรวจเฟอร์นิเจอร์และบรรยากาศรอบๆบ้านอย่างตื่นเต้น
'นายชอบไหมจองกุก'
'ชอบสิฮะ ชอบมากๆเลย'
'ถ้าชอบก็..มาอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยนะ'
'แน่นอนครับฮยองง'
จองกุกพูดแล้วกอดผมไว้..เหมือนเด็กสามขวบที่ได้ของดั่งใจไม่มีผิด
'เหมือนเด็กน้อยเลย..'
ผมพูดแล้วลูบหัวจองกุกเบาๆ
'ฮยอง ไหนๆก็มาถึงน้ำตกแล้ว ไปเล่นน้ำกันเถอะครับ'
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรกลับไปจองกุกคว้าแขนผมแล้วลากผมออกไปจากบ้านทันที
.
.
'นี่แหน่ะๆๆ นัมจุนฮยองแกล้งผมหรอ'
จองกุกพูดแล้วกวักน้ำสาดผมมาอย่างไม่ยั้งมือ
'ฮ่าๆๆ ก็นายน่าแกล้งนี่จองกุก'
ว่าแล้วก็กวักน้ำสาดกลับไปอย่างแรง คิดว่าผมจะไม่เอาคืนหรอเจ้าตัวเล็กJ
'อ๊ะ! ฮยอง อะไรไม่รู้มันเข้าตาผม'
จองกุกพูดแล้วขยี้ตาตัวเองทั้งสองข้าง
