Czym jest śmierć o której tak często słyszymy ?Od narodzin zostają nam narzucone pewne racje , wartości , cele. Na nich budujemy nasze osobowości w okresie dzieciństwa, idziemy ślepo za naszymi rodzicami , osobami z którymi żyjemy od narodzin. Uczymy się tak jakby tego chcieli najbliżsi pragną oni zazwyczaj dla nas jak najlepiej choć nie zawsze, wiec staramy się ich słuchać brać z nich przykład i nie można mieć im tego za złe ponieważ to oni są z nami od zawsze i bez nich by nas nie było, po okresie tym wczesno dziecięcym idziemy do szkoły podstawowej w której zaczynamy naszą edukację i poznajemy nowych ludzi, Tutaj zaczyna się nasz indywidualizm i wprowadzenie do życia. Musimy spędzać czas na nudnych lekcjach , poznawać pierwszych przyjaciół. Pierwsze urazy mające znaczny wpływ na nasze dalsze życie zaczynają się właśnie tutaj. Dziecko poznając nowych ludzi nie zna jeszcze wrogości nie potrafi dobrze odróżnić dobra od zła, wiec nowo poznane osoby ma odrazu za przyjaciół jest pozytywnie nastawione do zawierania nowych znajomości lecz spotyka się w tym czasie z krytyką której wcześniej nie zaznało. Dzieci jak to dzieci ktoś inaczej wygląda jest szykanowane , wyzywane i czasami gnębione wtedy sobie dopiero zaczyna uświadamiać , że nie każdy jest dobry i poznaje ból psychiczny. Takie dziecko nazwane grubasem odmieńcem brzydalem czy jeszcze kimś innym zaczyna stawać się nieśmiałe. Po okresie podstawowym zaczyna się gimnazjum czyli czas dojrzewania i przypodobania się innym , nastolatkowie przy doświadczeniu nowego środowiska szuka osoby najbardziej popularnej i przestaje być sobą zaczyna ja naśladować po to aby się jej przypodobać. Gimnazjum zwane prze zemnie czasem demoralizacji. Często tymi idolami są osoby niewłaściwe , wulgarne palące papierosy itp. a idzie się za nimi dlatego że utożsamiane są z dojrzałością bo przecież papierosy są dla dorosłych. I wtedy i ty zaczynasz przeważnie palić z swoją " paczką " następnie ktoś zażyje narkotyki i powie jakie to super itp i zaczyna się namawianie . To jest poważniejszy test asertywności jeśli odmówisz to często zdaża się , że spotkasz się z krytyka i wyśmianiem wiec spora liczba nastolatków decyduje się je zażyć , niektórzy popadają w ten nałóg a inni nie ale to nie jest teraz istotne. Pod koniec gimnazjum podejmujesz jedną z najważniejszych życiowych decyzji czyli wybór szkoły kierunek w którym chcesz się kształcić od tego momentu zaczyna się dążenie do bogactwa , każdy marzy by być bogatym ale mało komu się tu udaje. O reszcie życia nie ma co pisać bo to rutyna praca, sen ,praca , sen. Twoje życie zaczyna polegać głownie na pracy i na kupowaniu mebli z ikei by stworzyć swój mały azyl do którego będziesz wracać by odpocząć i tak w kółko. W między czasie rozmyślasz nad sensem swej egzystencji i o tym by być jak najbliżej doskonałości. Pokolenie w którym my żyjemy jest najdalej od doskonałości najbliżej jej była starożytność ponieważ ona pragnęła prawdy i mądrości a ideałem jest właśnie prawda i mądrość a jak to się ma do śmierci ? Ma to się tak dlatego że nasze ciało jest kruche to zwykła powłoka podatna na zniszczenie i nas ludzi nie cechuje posiadanie ciała lecz świadomości lub jak kto woli duszy. Ciało jest zbiorem ogromnej liczby innych ciał zawiera ono miliardy komórek które odpowiadają za nasze funkcjonowanie fizyczne, Bez nich nie możemy ruszyć ręką czy cokolwiek powiedzieć wiec jesteśmy zależni od tych miliardów małych istot w nas żyjących . Jednak nie istniejemy tylko dzięki nim bo posiadamy świadomość która nie jest żadną materią , to ona jest człowiekiem a nie komórki. Ciało umiera lecz świadomość nie. Gdy człowiek umiera okazuje się ze jego wcześniejsze życie nie miało żadnego sensu bo pieniądze zgromadzone caly jego dobytek materialny nie odejdzie razem z nim , jedyne co nam wtedy zostaje to mądrość i prawda z którą się zderzamy. Śmierć nie jest końcem a stanem przejściowym do stania się idealnym , każdy człowiek będzie doskonały jak umrze nie zależnie od tego czy był bogaty ,biedny , czy był Hitlerem bądź innym zbrodniarzem. Tak naprawdę każdy z nas jest idealny , gdy już umrzemy staniemy się czystą mądrością i prawdą. Bowiem ci którzy umarli są prawdą i mądrością której sięgnąć pragniemy, oni stają się nami. Dlatego należy im się szacunek bezwzględny i miłość bo my staniemy się kiedyś nimi tak jak oni stali się nami.