Το ρολόι χτύπησε μηδέν
το μηδέν χρόνια ρολόι.
Βγήκαν τα φαντάσματα,
οι επισκέπτες
των παραμυθιών
και τα επικίνδυνα φεγγάρια,
την καθορισμένη
πάντα ώρα.
Διακριτικά
πηγαίνουν πέρα δώθε
σχεδόν αόρατα
σάβανα- σεντόνια.
Δεν με κοιτάνε,
ξέρουν πλέον
τι θα πω,
τα γνωστά λόγια
της θλίψης
και του φόβου
πίσω- βήματα.
Γνέφουν:
Ο χρόνος πίσω
δε γυρνά...
.
.
Το ρολόι χτύπησε μηδέν
πέρασε η ώρα,
επέλαση φρουράς
σεντονιών,
προσδοκιών,
αραχνιασμένων
εφιαλτών.
Φαντάσματα
στην κουζίνα, το ψυγείο
και το φως.
Ρωτάνε ένα 'πότε'.
Ένα 'πως'.
.
.
Βγήκε ο ήλιος,
τα πουλιά
μα δεν άλλαξε
η μέρα
ή το ρολόι
με τους σταματημένους
δείκτες.
Ρόλοι δείκτες
και ηθοποιοί
δεν διώχνουν
τα φαντάσματα.
YOU ARE READING
Καινούργιος Καθρέφτης
PoetryΠοιήματα για το πως βλέπουμε τη ζωή. Ο Καθρέφτης συμβολίζει το είδωλο της ζωής του κάθε ανθρώπου, μέσα από αυτόν βλέπεις την πραγματικότητα ή αυτό που θέλεις να δεις; Αν ο καθρέφτης πάλιωσε μήπως είναι καιρός να τον αλλάξεις;
