Sana ako nalang....

Ang kwento..

Mula sa malayo ay nakita kita..

tahimik na nakaupo, umiinom ng kape at nagiisa...

sa kaunting tao sa lugar na ito na kasama nating dalawa..

hindi mo ako makita....

ilang buwan na ba ng magsimula na palaging ganito?

palaging parang hindi mo ako kilala...

lumapit ako sayo para mapansin mo ako at batiin ka..

ilang hakbang nalang... magkalapit na tayong dalawa..

konti nalang...

pero dumating siya.....

mabilis kang tumayo para halikan siya...

sa harapan ko..

pero bakit naramdaman kong tumagos ang tingin mo sakanya papunta sakin habang hinahalikan mo siya..

nanikip ang dibdib ko.. sa tingin ko hindi ko na kaya, kaya tumalikod ako, lumakad palayo..

para hindi mo makita yung mga luha kong dumadaloy ngayon...

Mahal na mahal kita.....

lahat ginawa ko na...

pero bakit ganyan ka?... wala ba talaga kahit konti?...

patawid ako ngayon, sa dami ng sasakyan, hindi ko alam kung paano ko maabot o makakarating sa dulo..

naalala kong dito kita nakita noon..

nung akala kong hindi mo na ako pupuntahan..

pero ng makita kita noon sa kabilang kalsada, hindi ko na hinihintay maging pula ang ilaw para makatawid at mapuntahan ka..

muntik na akong maaksidente kaya agad mo akong sinalubong para itabi..

galit na galit ka non, at sinabing mong hindi ako nag-iisip.

at sinabi kong "Oo, dahil puso nalang ang gumagana sakin ngayon para mahalin ka..."

pero sinabing mong "kung ganon hindi ako nakakabuti sayo, kaya magmula ngayon. hindi na ako dadating para makita ka"

bumagsak ang mundo ko nun.. parang kahit maaraw ay dumilim ang paligid..

at ngayon.. tinutupad mo ang pangako mo.. na hindi makipagkita sakin..

at ang pinakamahirap, ay magkunwari kang hindi mo ako kilala. o nakikita manlang..

lalong nadagdagan ang lahat ng sakit ng nararamdaman ko..

nung malaman ko na, bumalik na siya, yung unang taong minahal mo...

yung una lahat sayo..

yung unang pinangarap mo...

hindi ako nakahinga... para mo akong tinanggalan ng hangin..

at unti unting pinatay...

pero kahit anong gawin mo sa puso ko.. hindi ito sumusuko sayo...

nandito ako ngayon sa lugar kung saan may dagat at tulay...

dito kita madalas kitain para kausapin noon...

at lagi mo akong hindi binibigo, sa twing gusto kong puntahan mo ako dito..

sa tulay kung saan ako nakatapak..

ang tulay na nagdudugtong sating dalawa para magkalapit tayo at makapagusap..

pero ngayon ay tulay na lang ito ng isip ko, papunta sa mga masasayang alaala ng usapan natin dito noon..