10

10 0 0
                                    

P.o.v. Daisy
Ik ren naar de keuken om een doekje te pakken en als ik het kastje openmaak hoor ik een stem vlak achter me "ahh zo'n goede verpleegster voor haar vriendinnetje! Wat schattig!" het is niet Jacob en Ella al helemaal niet. Ik draai me om "C-Cameron?! Wat doe jij hier?!" vraag ik "nou gewoon ik wilde ook lol maken, ik dacht dat ik wel mee kon doen" hij pakt m'n arm vast, ik gil.

P.o.v. Jacob
"WAAAAAHHH!" ik hoor Daisy schreeuwen vanuit de keuken "wacht heel even el" zeg ik als ik opsta. Ik ren naar de keuken "CAMERON ROT OP!" ik ren naar hem toe en sla hem. Hij laat Daisy niet los "LAAT DAISY LOS!" ik sla hem nog een keer en hij laat haar los. Daisy rent met een doekje naar Ella "Cameron rot op! Of heb je soms nog hulp nodig?!" "ik ga niet weg!" ik schop Cameron en hij valt op de grond ik sleep hem naar buiten en doe de deur op slot. "H-hoe kan hij binnen gekomen zijn?" huilt Daisy "de achterdeur zat niet op slot, dat zijn we vergeten." "oh" "gaat het Ella? Laat eens kijken" zeg ik. Ze haalt het doekje van de wond af en er zit een klein gaatje in haar hoofd, het bloedt al minder. "Ik haal wel even een pleister." ik loop naar het medicijnkastje en pak pleisters. Ik loop terug naar de woonkamer en meet hoe groot de pleister moet zijn.

P.o.v. Ella
Het is schattig hoe hij zo verzichtig is als ik pijn heb. Ik moet glimlachen als hij zo geconcentreerd bezig is. "Waarom lag je Ella?" vraagt Jacob. "Oh niets hoor" zeg ik snel. Daisy schiet in de lach, ze weet precies waarom ik lach. Als de pleister erop zit ga ik liggen, ik heb hoofdpijn van de val. Jacob komt naast me liggen en slaat z'n arm om me heen, hij is zo lief. "Zullen we dan maar gaan slapen?" vraagt Daisy "ja is goed" antwoord ik. Daisy zet het licht uit en ik sluit m'n ogen en probeer te slapen, ik voel Jacobs ogen op mijn gezicht branden en moet mijn lach inhouden.

P.o.v. Jacob
Ik staar naar Ella, mijn meisje. Ze ligt te slapen. Het maakt me blij dat ze zo rustig kan slapen na alles wat er gebeurt is, Daisy ligt ook te slapen, ik vind het erg wat we met Cameron gebeurt is, ze zal wel niet meer verliefd zijn nu. Ik kijk op de klok; het is vier uur 's nachts. Eigenlijk ben ik nog niet echt moe; sleep is for the weak.

The girl behind the cameraWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu