16

179 9 0
                                    

Sarah

Ik probeer James van me af te duwen. "Wat moet je!" Sis ik. Een scheve grijns siert zijn lippen, die kort daarna op die van mij gedrukt zijn.

Als het me eindelijk uit de armen van James heb gewurmd, kijk hem vol ongeloof aan. Ik had niet zoveel contact meer met hem de laatste weken, maar hij is echt heel erg veranderd.

"Waarom?" Vraag ik zacht. Hij ziet dat ik gekwetst ben. "Jij hebt mij gekwetst." Zegt hij. Ik kijk hem niet-begrijpend aan. "je koos voor Hunter." Zegt hij. Ik zucht. "Ja, vind je het heel gek?" Hij knikt. "Ja best wel." Antwoordt hij. Ik zucht nogmaals en haal het briefje van gisteravond uit mijn tas en geef het aan hem.

Zijn ogen gaan vluchtig over het papiertje. Ik frummel een beetje aan mijn T-shirt. Ik zie hem slikken. Dan kijkt hij naar mij. "Je hebt gelijk." Mompelt hij zacht en loopt weg. Verbijsterd blijf ik achter.

James

(Luister liedje)
Ze heeft verdomme gelijk. Alles wat op dat briefje staat. Ze verdient mij niet. Ik ben te arrogant en niet te vertrouwen. Ik voel tranen achter mijn ogen branden. Ik probeer ze weg te knipperen maar ik faal. Er rolt een traan over mijn wang. Vluchtig loop ik naar buiten.

"Huil je?" Hoor ik. Verschrikt kijk ik om me heen. Ik zie Sarah staan. "N..nee." Zeg ik. Voordat ik het weet voel ik twee armen om me heen geslagen.

Als we uitegknuffeld zijn, kijkt ze me doordringend aan. Ook Sarah huilt nu. "Sorry." Zegt ze zacht. Ik verstop mijn gezicht onder mijn handen. "James." Zegt ze. "Nee, niet doen. Niet mijn naam uitspreken." Zucht ik gefrustreerd. "Je maakt me gek, Sarah. Je maakt me een softie." Ik lach schamper. Ook Sarah glimlacht even.

"Sarah, ik haat mijn reputatie. Ik moet er steeds om denken en ik kan niet doen wat ik wil." Zucht ik. "Omg meen je die?! Jou verdomde reputatie! Het is niet je leven ofzo!" Valt ze in een keer tegen me uit.

Het erge is nog wel, dat ze gelijk heeft.

"Zeg verdomme wat!" Schreeuwt ze tegen me. "Sorry Saar, dat ik je zoveel pijn doe." Is mijn antwoord en fiets weg.

Sarah

Dan fietst hij weg.

Hou ik van hem?

Ja

Hou ik van Hunter?

Ja

Over Hunter gesproken, war is hij?

Na ongeveer een kwartier zoeken zie ik hem liggen. Op de grond. Ik ren naar hem toe en buk. Zijn gezicht zit onder de blauwe plekken en hij heeft een bloedneus. "Omygod what happend?!" Roep ik uit. Snel vis ik een zakdoekje uit mijn tas en geef het aan hem. Hij glimlacht dankbaar.

We zitten nu bij mij thuis. We hebben ons ziek gemeld. "Nou...?" Vraag ik nieuwsgierig als ik een glas water aan hem geef. Hij zucht even. "Ik werd dus meegetrokken door Cameron. Ik stribbelde tegen, want jij zat met James. Ik wilde naar je toe maar toen begon Cameron me in elkaar te slaan. Ik heb hem ook geslagen. Zo liep het uit op een gevecht." Zegt hij.

Ik voel woede opborrelen. Hoe kon hij?!

"Hunter?" Begin ik. "Ja?" Zegt hij. "Ik wou dus zeggen..." ik neem een hap adem; "ik vind je leuk als..."

***

Omg I'm so stupid 😏😏 wat denken jullie? Ik vind je leuk als leuk-leuk of als vrienden??😏❤️

ChoicesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu