Sabah kalktığımda Sevgi bana bir sürü mesaj atmıştı.Dün akşamki konuşmalarımız uykulu uykulu saçma sapandı.
-Nasılsın??
-İyi sen
-İyi bende ne yapayım işte,
-Arel'i düşünüyorum yine
-onu bence seviyosun.
-nerden anladın
-öyle baya bakışlarından
-nasıl ya, o kadar belli ediyor muyum?
-evet, bakışlarından falan ama yakışırsınız siz
Okula kısa eteğimi giyecektim fakat babam yakalar diye dizleri yırtık pantolon ve üstüme emojili pançomu giydim.Çok sevimli duruyordu.Başıma taşlı ve pullu bir şapka takıp okul imajını yansıttım.Herkes Sevgi'yle ikimize bakıyordu.Benim şıklığımdan dolayı.Bütün gözler üstümdeydi.
Ve dün akşam onu rüyamda görmüştüm.Ellerimden tutup beni bir bahçeye papatyalarla dolu bir bahçeydi bu.Arel bir takım elbiseyle elinde papatyadan bir taç vardı.Ve o anın etkisiyle rüyamda ağlamıştım.Kalktığımda gözlerim yaşlıydı.
Sınıfa girdiğimde ilk olarak hızlıca yerime oturdum.Arel^ beni eve bırak^ diye ağzımdan bir kelime kelime dökülmeye başladı .Arel ama hergün dedi.Ben ne sorduğumu bile unutmuş bir durumdaydım.Ne yapacağımı bilmeden ama evimin köşesinde dedim.Ya annem görürse annem birşey söylemez fakat kardeşim görürse soru yağmuruna uğrardım.Çıkışta arkamdan beni takip ederken birden önüme geçip telefon numaranı verir misin? dedi.Bende çaresizce verdim,ve Burak'ın telefon numarası var mı? deyince,üzüldü yalnızlık acısı çekiyormuş gibi bakışını unutamam.
