The Day With You

CHAPTER-01(#IDOL)

Chapter-01 (#IDOL)

(KURT POV.)

Oo! One year nayun pero diko parin alam kung Anong itsura nya, Wala ehh' .
Siguro tadhana nalang talaga. Ang makaka lutas ng Problema kung to.
1 year na gusto kung
Malaman kung sino kaba?  Talaga'.
Salahat ng Prayers ko nan don ka'.
Kasi gusto kolang talagang makilala ka at mag Pa Salamat sayo ng Subra-Subra.
Dahil sayo ' .
nandito ako ngayun na isusulat ang mga ito.
Dahil balang araw pag nag kita tayo.
Maipapakita ko sayo kung ano ang mga nakasulat dito.

"KURT!! KURT!!!!"
(Knock 'knock!!! )

"pasuk ma'!! "
Ito namang si mama isturbo.
Dalidali kong isinara yung NoteBook na pinag susulatan ko.

"Hayy'nako kurtty!,wag mo ng itago yang Diary mo
, nabasa ko na kaya lahat ng nakasulat diyan. "

"Ma! 'Naman"
Nakakahiya tuloy

"Di-mo parin ba,? Nakakalimutan ang mga Pang-yayaring yon.?
Siguro Pag nakita mo sya'
Hay nako' ewan ko ba?  Kurt.
       Ramdam koyang mga pinag sususulat mo.
Subrang pa sasalamat ko don,  sa batang yon.
Iniligtas kanya, sya pa nag hatid sayo sa Hospital Sayang nga ehh'
D-man lang namin sya nakuhanan ng litrato.
Na sa ganun makita mo sya.
Subrang napakalaki ng pasasalamat ko at na buhay ka.
Dahil binigyan ka ng pangalawang buhay.
      Kaya pag nakita ko sya lilibre ko talaga sya ng Ice Cream. "

"Ma!  Naman Ice Cream lang? "
Mahal na mahal talaga ako nitong si mama .

"Bastat ma' pag na i owe ko sya dito sa baha........"

"E oowe'mo talaga sya!?"
Singit na tanong ni mama.
     Hay'nako talaga.

"oo,  nman ma!  Elilibre mo pa sya ng Ice cream diba? "
Palusot kung sagot.

"April 26, diba ngayon' yung---
, oo nga pala!  1year na yon, "

"at 1year narin akung umaasang makikita sya"

"eeeeh..
Pano mo naman kasi sya makikita ehh..
Di-mo panaman sya nakikita ng personal o kaya nakilala.
Edi sana ' nung nagising kanong araw nayun, 
Nakita mosana sya at nakapag pa salamat ka."

Oo nga naman tama' si mama parang nag hahanap ako ng wala.
Di-ko panga sya nakita ng personal ehh...
  Ako itong si tanga na umaasa parin na makita sya.
At tyaka yung araw nayon,
Siguro ganon talaga. Ng yari na ehhh..

"ge' Kurty alis muna ako,
      Wag kang mapapagod umasa huh!!
Hahaha.
Mag papa Ice cream pa ako! "

Paalam ni mama'lang ya nag bero pa.

"Bye ma!!  Love you"
"Love you din nak'"

Pag tapos non nag wave na si mama.  At naglakad na palabas ng kwarto ko.

Hai'
I'm Kurt Ivan Delos Reyes
I'm 17.
     I'm a famous guy' pero di naman kayabangan.
Di ako katulad ng ibang lalaki na porket sikat sa social media ehh..  Pumaparayaw na..  Sa mga followers Nila.

  D po ako katulad nila na pa famous .
na lahat gagawin para maka hakot lang ng maraming likes tsskk...

Simple lang ako pero astig parin. Mabait ako sa mabait pero if ginag* moko or what else na maka pag papa inis sakin so shut up kanalang.

Nag bago yung buhay ko sense nong may ng yaring trahidya sa dagat.
     Sense na comatose ako ng 3months si mama ang naging katuwang ko.
Kinwento nya sakin lahat ng mga ng yari. Yung mga araw na comatose ako.

May mga tao rin palang handa kang tulongan kahit na di manlang nila kayang gawin ang mga bagay na makapag liligtas sayo.

   Yan yung mga taong handang mag ligtas ng buhay ng iba bastat makatulong lang sa nangangailangan.

        Yan yung mga taong iniidolo di yung
makita mulang sa tv. Idol mo na agad,
maganda o gwapo lang Idol mo na agad,
makita molang ng personal idol mo na agad.

D lahat ng nakikita mo kung saan-saan na sikat '.
ka ilangan mo ng idolihin.

Pano naman yung mga taong natulongan ka na nga ehh. 
Wla kaparing pakialam.
Tssskkk...

Bastat ako umaasa parin akong mag kikita  kami. Tiwala lang.

"MAG KIKITA DIN TAYO IDOL"