Does He Deserved A Second Chance

CHAPTER 1

Michaela's POV 

Waiting for you, Anpanman

Waiting for you, Anpanman

Naegen eobsji altong-ina gabppa
Naegen eobsji super car like Batman
Doege meosjin yeong-ung-i nae nangman
But jul su issneun geon ojig Anpan
Kkumkkwowassne hero like Superman
Himkkeos ttwieossne haneulnop-i bangbang
Muleup-pag kkajineun geos ttawin dulyeobji anh-a
Sunsuhan nae eolil jeog-ui mangsang  

*unat*unat* "Goodmorningggg!"sabi ko habang nagu-unat padin pinatay ko na din yung alarm clock ko galing noh? k-pop yung tugtug ng alarm clock ko AHAHAHA pasalubong lang yan ni Daddy sakin nung pumunta sya ng Seoul. Nag-asikaso nako ng sarili ko baka ma-late ako First Day pa naman ngayon ng School Year ko bilang 4th Year College Student.

after 30 minutes............

Natapos nadin ako sa morning rituals ko palabas na sana ako ng kwarto ko ng mag vibrate yung cellphone ko. Nag-text si Gail sasabay daw sya sakin papuntang school nag reply naman ako.

To: Gail bessy 

sige punta ka nalang dito sa bahay 

Pagbaba ko ng hagdan nakita ko na agad si Gail na busy sa cellphone nya naku! panigurado nagr-rp na naman yan psh ewan ko kung anong nakukuha nya jan sa kaka-rp nya.

"Huy! ang aga-aga nakatutok kana agad jan sa cellphone mo!"sabi ko sa kanya habang naglalakad ako papuntang Dinning Area

"Homaygad bessy! may sasabihin ako sayo!"sabi niya habang tumatalon-talon.

"Psh! ano na naman yan? about na naman jan sa boyfriend mong japeyk!?"sarcastic kong sabi sa kanya.

"Ayyy! grabe bessy! hindi kaya sya fake! magkikita na nga kami mamaya eh and SAME SCHOOL KAMI!" napairap nalang ako sa sinabi niya.

"Oh and so?"pabalang kong sabi sakanya inirapan nya lang ako at naupo na kami sa dinning table habang inihahanda ni Manang Irene yung almusal ko.

"Alright sasamahan na kita mamaya but in one condition"sabi ko habang nag-aayos ng gamit ko.

"YEHEEEYYYYY! okayyy what's the condition?"tanong nya habang kinikilig.

"Mamaya ko na sasabihin yung condition pakainin mo muna ako para maaga tayong makaalis at makahanap tayo ng magandang pwesto na uupuan"sabi ko sa kanya habang nagsasandok ng kakainin ko.

"Ah Manang Irene sila Mommy at Daddy po nasan?" tanong ko kay Manang.

"Ay hindi ba nasabi sayo ng Mommy at Daddy mo? umalis sila kaninang madaling araw pumunta sila sa Italy mukhang may problema sa company nyo doon"sabi ni Manang.

"Hanggang kelan po sila doon Manang?"nakasimangot kong tanong .

"Mga isang buwan ata o baka higit pa ang sabi ng Daddy mo.Wag ka ng malungkot ija baka nakalimutan lang nila na ipaalam sayo" sabi ni Manang tumango nalang ako kay Manang at ipinagpatuloy ang pagkain.

Pagtapos kong kumain isinukbit ko na ang bag ko sa likod at nag paalam na kay Manang na aalis nako.

"Manang aalis napo kami ni Gail"paalam ko kay Manang sabay nagmano.

"About pala dun sa condition" sabi ko habang naglalakad kami papunta sa kotse

"O yez? ano nga yun?" sagot nya "Libre mo ko ng pagkain for the whole day" sabi ko habang ini-unlock yung pinto ng kotse.

"Yun lang? okay deal!" sabi niya at naunang pumasok sa loob ng kotse

"kahit anong pagkain na gusto ko ah?"dugtong ko "Oo ba! kahit ano!"sabi niya ng may malaking ngiti sa labi .