Uyandığımda Gamze hala melek gibi uyuyordu. Şimdiye kadar en fazla 6-7 tane içtiğim sigaralardan bir tane yaktım ve yatağın köşesine oturdum. Pencereden ufacık bir ışık sızıyordu. Sanırım erken kalkmıştım. Sigarayı çektikten sonra ağzımdan çıkan dumanı izliyordum boş boş. Daha sonra Gamze yavaş yavaş uyanmaya başladı. Beni gördüğü anda utanmıştı sanırım. Ben ona döndüğümde yüzünü yorganla kapatmıştı.
Sigaram bittikten sonra kendime gelebilmem için bir kahve yapmak istedim. Süt ısınana kadar tuvalete gidip bir elimi yüzümü yıkamam gerktiğini düşündüm.
Geldiğimde Gamze kahveyimizi ve kahvaltımızı hazırlamıştı bile. Tüm sıcaklığıyla bana "Günaydın sevgilim, az kalsın sütü yakıyormuşsun." diyerek kendisindeki samimiyeti bana da bulaştırdı. Bende aynı samimiye ona yansıtarak "Günaydın bebeğim" diyerek onu dudağından öpmüştüm. Sanırım o an ne yaptığımın farkında değildim. Öptüğüm anda hem o utanmıştı hem ben. Bir süre göz göze gelemedik.
Daha sonra kahvaltıda bana kahvemi uzatırken göz göze gelmiştik. Aslında kahvaltıda çay içilirdi ama bu gün erken kalkmıştık ve bütün gün ayakta durmak için bu bize gerekliydi.
"Dün yaptıklarım için özür dilerim." dedi tüm sevecenliğiyle. Ben özür dilemeliydim aslında onun beni sevdiğini anlamadığım için. Ama şuan çok mutluydum, ikimizde mutluyduk.
