Nung bata ako,naka kilala ako ng batang babae at naging mag kaibigan kami araw araw ko syang kasama at kalaro at lagi ako nandun pag meron sa umaaway sa kanya,lagi ko ayang pinag tatanggol at lagi nya ko binibigyan ng pagkain at pinakilala nya ako sa kanyang mga magulang .Isang araw nag karoon sila ng matinding away ng kanyang pamilya kaya eto ako kasama nya, lagi ako nasa tabi nya nung araw yun iyak sya ng iyak sakin at sinasabi nya na ayaw nya daw umuwi, bilang isang mabuting kaibigan syempre d ko kukunsintihin ang mali nyang gusto kaya may pinagawa ako sa kanya kumaha ako nag 3 plato na babasagin at sinabi ko sakanya na ibato mo yang plato at isigaw mo lahat ng galit na nararamdaman mo at bigla na lang aayus ang lahat. Ginawa nya eto at umuwi na at sinamahan ko sya at nang pag pasok nya sa pinto ay d agad ako umalis pinakinggan ko ang pag uusap nila at narinig ko na humihingi ng patawad ang kaibigan ko.. Nang kami ay nag high school kami ay naging mag kaklase at sa canteen nag usap kami at sinabi nya na ako lang daw ang naging kaibigan nya nabtinulungan sya sa lahat ng bagay kaya d2 nag umpisa ang pagiging bestfriend namin nag tutulungan kami sa lahat ng project at lagi kami nag aaral ng mga aralin para lagi kami makapasa sa mga pag susulit... At nang kami ay naging 3rd year sa high school ay meron syang binigay sakin na isang kwintas na may letrato nya at may letrato ko..at meron din sya nun.nang kami ay nakatapis ng high school ay nangako kami sa isat isa na kaming dalawa lang ang magiging mag kakampi sa lahat ng bagay at tila na may nararamdaman akong kakaiba pag kasama ko sya parang ayaw ko syang mawala sa aking tabi.Lintek na yan tinamaan yata ako ni kupido.
