Yokluğunda sen vardın gene; bir ışıktın yüreğimden,tüm dünyaya iyilik saçan.Ne güzel şey seni sevmek.Bir an dursa dünya inan,senin güzel bakışın canlandırır hayatı.Yumak yumak bir kartopu nasıl büyürse yuvarlandıkça, senin sevgin de inan büyüdükçe büyüyor bende kaldıkça.Yokluğunda sen vardın gene, şimşek gibi aydınlattın yüreğimin senli sensiz her yerini ve güç verdin bana bilmeden. Bu bir gizli güçtür, bu senden bana akıştır. Nehrin yatağını bilmesi gibi sular hep sana doğru akar.
Zamanın bir yerinde güneş batar belki, karanlığa boğulur tüm evren ve ben giderim . Hani hep gideceğim derdim de kızardın ya bana. Giderim işte bir gün de üzüldüğüm tek şey ,vedasız gidişim olacaktır sana. Sana doyamadım diyemeden, bir veda edemeden gitmek var ya. Asıl ölüm işte o. Düşünme diyeceksin, bak bahara diyeceksin, kuşları ve çiçekleri anlatacaksın, yaşamak varken ölmek niye diyeceksin. Ama bilmezsin ki yaşamak ölüm varken güzel. Bir gün gitme durumu olunca yaşama daha sıkı sarılıyor kişi oğlu... Kalan bir süre var ve bu sürede nasıl yaşamalı da cenneti dünyada tatmalı? Ah gülüm, yaşamak seninle güzeldi oysa. Seninle yaşlanmak güzeldi. Sana bir çay demleyebilmek güzeldi.
Hayat çok güzel gülüm, çünkü sen varsın şu koskoca evrenin bir yerinde. Her sabah uyanıp güne günaydın diyorsun ve yüzünü yıkıyorsun, aynaya baktığında gördüğün gözde ben varım. Bu, dünyanın en güzel şeyi. Seni çok seviyorum aşkım. Beni unutmayacağını biliyorum. Canımsın dediğim ilk günden beri bendesin ve son güne dek bende kalacaksın
