มือปืนเจโฮป{โฮปมิน}feat.จองกุก
Special part2
J-Hope part
"ฉันอาจจะรักนายขึ้นมาจริงๆแล้วก็ได้"
ให้ผมเลิกอาชีพนี้งั้นหรอ..ผม..ทำไม่ได้หรอก..มีผมต้องมีปืน..มีปืนก็ต้องมีผมเหมือนกัน..
"ไม่ได้หรอก"
"ท ทำไมล่ะ"
"นายไม่จำเป็นต้องรู้"
"............"
"แค่ทำตัวดีๆและอยู่กับฉันก็พอ.."
Jimin part
ผมรู้สึกดีกับคำพูดของเจโฮปอย่างบอกไม่ถูก..ในทุกๆวันๆเขามักจะดีกับผมแม้จะร้ายบ้างแต่ลึกๆเขาก็ดูเป็นห่วงผม...ถึงแม้ว่าการแสดงออกของเขาจะแปลกและไม่เหมือนคนอื่น....ฉันรักนายขึ้นมาแล้วล่ะเจโฮป...
.
.
.
J-Hope part
ปึก!! ปั้ก!!
เสียงค้นหาอะไรบางอย่างของใครบางคนบนชั้นสอง...ชั้นวางหนังสือที่ก่อนหน้าที่ถูกจัดเรียงไว้เรียบร้อย..ตอนนี้กลับกระจัดกระจายอย่างไม่เป็นที่..
"โอ้ย!!"
ผมกระชากแขนจีมินอย่างแรง..นี่มันเป็นบ้านเขาหรือไงกัน..ถึงได้รื้อของโดยไม่ขออนุญาติผม..
"ทำอะไร!!"
"ฉันหาแหวนไม่เจอ..คือฉันจะเอาไป.."
"คิดถึงมันมากหรือไง!!
"เออ!!ใช่!!คิดถึงมากและรักมากด้วยเหมือนกัน!!"
เพี๊ยะ!!
ผมตบหน้าจีมินอย่างแรง..จนเลือดซิบที่มุมปากเพื่อสั่งสอนคนตรงหน้าที่ทำให้ผมหงุดหงิด
"อยากได้คืนมากหรอ..หึ..อยู่ชั้นใต้ดิน..ลงไปเอาสิ"
ผมพูดเสียงเย็นๆพยายามระงับอารมณ์ความโกรธ...จริงๆแล้วแหวนมันอยู่ที่ผมต่างหากล่ะJ
YOU ARE READING
Hope shoot of three
Romanceคติ:ต่อให้ผมเลือดเย็นแค่ไหน.. ผมก็จะยิง เขาคนนั้นไม่เกิน3ครั้ง
