Bırak giden giden gittiği yerde kalsın. Elbet birgün döner ama dönmesin. İstediği zaman çekip giden,istediği zaman çıkıp gelen,kalbimzi bir oyuncak gibi bozup,yaramaz çocuk gibi sıkılınca kırıp bir kenara atıp birde yetmezmiş gibi üstüne basıp giderler öylece dururuz. Bekleriz biri gelsin de tamir etsin diye ama şunu hep unuturuz,o kırılan ne kadar tamir olursa olsun hep izi vardır. Bazen en önemli parçası eksiktir,ne kadar parça koyarsan koy tutmaz yerini. Sonra kırılan parçayı bulursun yerine koymak istersin ama yine düşer o ordan ve bu sefer sen alıp atarsın o parçayı. İşe yaramazdır artık senin için. Kalpte böyledir işte,yerine neyi, kimi,koyarsan koy izi kalır. Sardın sanırsın yaralarını,unuttun sanırsın ama gün gelir o parçam dediğin parçayı hiç düşünmeden söker atarsın. Bırak sen parçalarla uğraşma,gelen tamamlasın kalbini.
