"We're getting married."
Excited at masayang pagbabalita ni ate Pauline at kuya kei samin.
Kasalukuyan naman kaming naghahapunan dito sa bahay at sinama ni kuya si ate pau sa kadahilanang may gusto daw silang sabihin sa amin.
"Wow! Really?"
Ngiting-ngiting tanong ko sa kanila na takip-takip pa ng dalawang palad ko ang bibig ko dahil sa pagkabigla.
"So, kelan ka nagpropose kay pau kei?"
Maintrigang tanong ni daddy kay kuya.
"Kanina lang po pa." Nakangiting sagot nito na titig na titig parin kay ate pau na seryosong pinagpapatuloy ang pagkain.
"And how did he do it ate pau?"
Excited at tila kinikilig kong tanong sa kanya.
"Naku kylie, kinasabwat nya mga friends and family ko." Nakangiting pahayag nya na tumingin pa kay kuya na natawa naman.
"Really ate? What they did?" Full of curiosity kong tanong.
"At first, he texted me to come for lunch sa favorite restaurant na kinakainan namin always. And when I came in there, i think it's more half an hour akong naghintay sa kanya dun." She paused a bit and drink a water. Ako naman tumango nalang sa kanya para ipagpatuloy nya ang pagkukwento.
"And i felt more angry when I recieved a message from him saying, 'Hon, sorry can't make it for lunch. Something important doing here in the office. And i have to finish this before 1pm. Babawi nalang po ako. I love you.' Sa sobrang galit ko umuwi nalang ako without replying to his message." Natatawang kwento nya.
"Oh, really kuya? You did that?" Mataka-takang tanong ko kay kuya na tinanguan at tinawanan lang ako.
"You're so rude kuya." Sabi ko na pinanlisikan pa si kuya.
Natawa naman si ate pau and umiling-iling lang si kuya sa sinabi ko.
"Go ate, kwento ka pa po ng mega kalokohang ginawa ni kuya before his proposal to you."
"Nung makarating na ko sa bahay, nagtaka ako bakit walang bumubukas ng gate. And there, mas lalo pa akong nainis and nagsisigaw habang binubuksan ang gate at pinasok ang kotse ko. Nung makapasok naman ako walang tao sa loob tapos i went directly sa kitchen para kumain sana, wala akong nakitang pagkain kahit sa ref. So hinanap ko sila mama and papa, pero wala. I checked all of the rooms, walang tao. But when i went to the pool area. May biglang tumulak sakin."
"Is it kuya?" Gulat kong tanong sa kanya.
Napatawa naman si ate pau sa reaction ko.
"Hahahaha yes. Sya nanaman."Pinaningkitan ko naman si kuya na tila nagsasabing, 'grabe ka talaga kuya'. At natawa nanaman sya.
"Tapos ate?" Uling baling ko naman kay ate pau.
"Imbes na magalit ako pagkaharap ko sa tumulak sakin, nagtaka ako kasi naka office attire sya and kneeling in front of me while holding a box of ring. And i asked him what is it all about, but he just answered me another question. He asked, 'will you accept this rude marriage proposal?'"
"And what did you say?" Excited kong tanong.
"Sinabi ko lahat ng pinaggagawa nya sakin, mula sa pag aantay ko sa restaurant, yung hindi pa ko nakakain ng lunch, and yung pagtulak nya sakin, but in the end, i still accepted his proposal." Natawa-tawang kwento ni ate pau.
"Awww" kinikilig kong sagot sa kanila.
"Hon, please... tama na nga yang tingin na yan." Mahinang pagsuway ni ate pau kay kuya kei na hindi naman nakaligtas sa pandinig ko.
BINABASA MO ANG
Impostor
DiversosI have everything what everyone wished to have. An everything I can't afford to lose. How could I go on if everything i have, will lost just a blink of an eye? How could I start if I already had nothing left? Should I fight for my right?