Chapter One

40 3 2
                                    

       Shanelle POV

 It's been a year since iniwan niya ako, It's been a year narin nangungulila parin ako sa kanya.

Hanggang ngayon mahal ko parin siya.Bakit humantong pa sa ganito ang lahat? 

   FLASHBACK

        "please don't leave me'' pagmamakaawa ko sa kanya

      ''Please stop crying, mawawala man ako pero iiwan ko naman ang puso ko dito''

      ''Pero kailangan kita, diba sabi mo pakasalan mu pa ako, you've promised me'' 

      ''I'm sorry, naaala mu yung sabi ko sayo noon? tutuparin mu yon ha?'' sabi niya

        Tumango ako " yes,I promise tutuparin ko yun''  sabi ko habang tumitingin sa mata niya

       "Salamat,,I love you so much''  at tuluyan na niyang pinikit ang kanyang mga mata.

                                                        END of FLASHBACK

Andito parin ako ngayon sa loob ng kwarto ko , nakahiga yakap-yakap ang teddy bear 

na binigay niya nung 1st aniversary namin habang binabalikan ang mga alala nung

iniwan niya ako, ano pa ba ang magagawa ng I'M SORRY?  kung wala na siya?

sheemay~ naiiyak na naman ako pag naaalala yun,,hay kailangan ko na siguro bumili na gamot

pampalimot at pantanggal sakit sa puso,,

         "tok tok tok" "nak shanelle? gising na may pasok kapa" sabi ni mama habang kinakatok ang 

pinto ng kwarto ko.

          "OPO MA babangon na" balik sabi ko kay mama, eh anu pa ba ang magagawa ko? kundi

babangon paa lng sa baon..hahahaha yan ngumiti na ako, well routine ko lng talaga mag drama

pag umaga,,chos lng,, 

  

My stubborn GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon