I Hate You But~

~Chapter2~

Яг одоо би үнэхээр их айж байна. Түүнийг гарсаны дараа нэг охин орж ирэн намайг нэг тийш нь дагуулан явав. Гэхдээ би яагаад энэ охиныг
дагаж явж байгаагаа ойлгохгүй нь хэрвээ тэд намайг алж эсвэл үгвээ үгүй би энийг бодохыг хүсэхгүй байна. Гэхдээ би энэ бүхнийг бодож байхдаа энэ ордон шиг харшийг гайхаж байлаа үнэхээр гайхалтай юм дотоод засал чимэглэл нь нүд гялбам миний урд явж байсан охин нэг хаалганы өмнө ирж зогсон.

??: Энд чамайг эзэн хүлээж байгаа гэж хэлэн явах гэж байхад би амжиж гарнаас нь барив

Би:*хоолой зангирах* Н-н-намайг я-яах гэж байгаан бол гэж зүүн нүднээс минь доглон нулимас урсан хэлхэд тэр надад юу ч хэлэлгүй гарийг минь тавин цаашаа маш хурдан алахсаар булан иргэв

Бурхан минь би айсандаа болоод хөдөл ч чадахгүй нь би сайхан амдрахыг хүссэн болохоос ийм залуугаараа үхэхыг хүсэхгүй байна

Саяны охины явсан зүг рүү хөлөө зөөж ядан алахсаар сүүлдээ гүйж эхлэлээ.

-Сэхүний талаас-

Түүнийг хүлээн хоолны ширээн дээр суун түүнийг орж ирхийг хүлээнэ.

Новш гэж тэр яагаад одоо хүртэл орж ирэхгүй байгаа юм.

Энэ миний уурыг дээд цэгт нь хүргэж байна. Хэн ч намайг хүлээлгэдэгүй юм сүүлдээ тэвчээр минь алдагдан ширээгээ чанга зохихиод тэнд байсан үйлчлэгч охид уулга алдан айцгааж байлаа. Тиймээ тэд надаас айх ёстой.

Би:Тэр яагаад одоо болтол орж ирэхгүй байгаа юм гэж ширүүн өнгөөр асуухад тэд үг үл дуугарна.

Үүдэнд байсан хамгаалагчид хандан "Түүнийг өрөөндөө байгаа эсхийг хараад ир бас түүнийг дуудлсан үйлчлэгчийг ч бас олоод ир" гэхэд хамгаалагч бөхийн гарлаа. Тайван суун хоолоо идэж байхад хамгаалагч нэг үйлчлэгчтэй орж ирхэд би тэднээс түүнийг асуухад тэд хариулсангүй

Би:Тэр хаана байна*сэрээгээ тавих*

Х/ч: Уучлаарай эзэнтээ хатагтай өрөөндөө алга гэж бөхийн хэллээ Харин үйлчлэгч яг л алуулах гэж байгаа аятай сандран зогсоно. Миний уур хүрэн.

Би: Түүнийг яг одоо олоод унтлагын өрөөнд оруул гэж үүдэнд байсан хоёр хамгаалагчидад ууртай хэлхэд тэд бөхийн яаран гарлаа.

Чи буруул хүнээрэй оролдлоодоо Со Ина *ёжтой инээх* сандалнаасаа босон гараа кармаандаа хийн унтлагын өрөөны зүг алахлаа.

Удахгүй уулзы хонго минь*ёжтой инээсээр алхах*

-Инагийн талаас-
Хаалга хайн ийш тийш гүйсэн ч би ямар ч хаалга олсонгүй. Гэнэт хаанас гараад ирэв гэмээр хоёр залуу урдаас минь гараад ирэв эргэж харан гүйх гэсэн ч гайхалтай -_- би бүдрээд унчихлаа. Яагаад заавал дандаа ийм үед бүдэрч байдаг юм бэ тэр хоёр намайг босгон хоёр талаас минь чирэн явав.
Би: Намайг тавь гуйя гуйж байна би тэр оройны явдлыг хэнд ч хэлэхгүй намайг явуулчих гэж тэднээс хэд гуйсан ч тэд нэг ч үг хэлсэнгүй энд байдаг бүх хүн хэлгүй юм уу эсвэл чихгүй юм уу. Тэд намайг нэг өрөөнд оруулан хаалга хаалаа чөтгөр гэж тэд цоожилчихсон байна.

?:Чи ч бөх зүрхтэй юмаа яаж зугтаана гэж бодож байна *ёжтой инээх*
Би:"Надаас юу хүсээв" хэдий зоригтой хэлэх гэсэн боловч хоолой минь сааралтаж юу юугүй уйлах нь гэхдээ би энгээд сул дорой царайлаад байж болохгүй.
?:Санаж байгаа бол чи шийтгүүлэх ёстой байхаа"гэж тэр өтгөн хөмсөгт  ёжтой инээсээр хэлэв.
Би:~~~~
Тэр нааш ирсээр миний урд ирэн:Чи миний хий гэсэнийг хийж хөдөл гэсэн дохиолдолд л хөдлөнө үгүй бол чи болон чиний гэр бүл аюулд орно гэж мэдээрэй *эрүүнээс байрих*аан нээрэй ахиад намайг хүлээлгэх юм бол чи энүүнээс ч том шийтгэл хүртэнэ гэж мэдээрэй за юу хонгор минь өөрийнхөн сониуч зандаа гомд "гэхэд би уйлчихгүйхан шиг байхыг хичээсэн ч нулмис хацрыг минь даган урсана. Удалгүй тэр эрүүнээс минь барьсан гараа аван хойш ухраад: Харин одоо хувцасаа тайл гэж над руу бассан харцаар харан миний дургүй болж эхлээд байгаа ёжтой инээмсэглээ илүү томруулан хэллээ.

Үгвээ үгүй энэ л биш шүү гуйж байна бурхан минь намайг энэ газараас гаргаа ч дээ.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Энэ хэсэг тийм ч гоё болсонгүй гэхдээ цааш илүү сайн бичих гэж хичээнээ бас сэтгэлээ хуваалцаарай :))
Vote&Com