When A Girl Fall in Love!

Chapter three

Chapter three

"HAY! NAKAKAPAGOD".

Nagpunas muna ako ng pawis ko bago pasalampak na naupo sa damuhan.

"Tommorow is my last day, Sa wakas goodbye walis tingting at dustpan na ako." at pampaalis ng ngalay sa halos 3 oras kong pagwawalis at pagbubunot ng damo ay nag-inat ako at nahiga na ng tuluyan sa damuhan.

Nandito ako ngayon sa greenhouse. Dahil sa mga inayos kong halaman.

Alam niyo naman na siguro kung bakit, diba!

"Sana naman ay pumayag na si mama sa hiniling ko sa kanya kahapon." sabay pinagpatong ang dalawa kong kamay sa likod ng aking ulo.

"Nag-aalala talaga ako sa magiging desisyon ni mama. Base sa nakita kong reaction niya. Mukhang malabo." naiiling ko pang sabi ng malala ko ang nangyari kahapon.

~FLASHBACK~

" Can I join taekwondo ma?

"What? Halos hindi maipinta ang itsura ni mama sa pagka-bigla.

"Ang sabi ko po sasali po ako ng taekwondo sa school." pag-uulit ko.

"Carley bakit mo naman naisipang sumali." hindi nakatingin na tanong ni mama.

Halatang uneasy siya.

"Gusto ko kasi na may club na salihan sa school ma. At taekwondo ang napili ko." paliwanag ko.

" Club! e sa studies mo palang nahihirapan kana paano pa kaya kung sasali ka pa sa mga club." sagot naman ni mama sabay pulot sa nabitawan niyang kutsara.

"Ma hindi naman ako hirap sa studies ko at isa pa gusto kong mag-try ng ibang bagay na alam kong magugustuhan kong gawin.Yung magiging masaya ako! seryosong sabi ko.

Mukha namang tinamaan si mama sa sinabi ko. Dahil hindi na siya nakasagot at tila napaisip.

Then I heard my mom sigh.

Sigh.... "Let me think about it first." pagkaraan ay sabi niya.

Mukhang wala akong magagawa kundi ang mag-hintay. Kapag kasi napapa-english na si mama ng ganyan e seryoso na iyan. Kaya no choice kundi ang hintayin ang desisyon niya.

~END OF FLASHBACK~

"I hope na makapag-decide na si mama. Hirap kasing kumbinsihin e! May pa-let me, let me think about it pang nalalaman!

Kung minsan hindi ko talaga magets ang mama ko. Hindi ko malaman kung over protective lang ba siya o OA lang talaga. Nagsabi lang ako na sasali sa taekwondo club sa school hindi na maipinta ang mukha. Parang natatakot siya na ewan. Sabagay lagi namang ganyan si mama pagdating sa kalusugan ko napaka conscious. Ayaw akong pagpawisan at nakikitang napapagod.

"Yup you heard it right guyz!

Kahit ganyan ka istrikto ang mama ko kapag may kalokohan akong nagawa, ganoon din siya kung mag-alala sa akin. Bipolar lang! Hehe. but to tell you the truth talagang concern si mama sa health ko kasi every month ako kung magpa-check up at may maintenance ako ng vitamins. Kahit sa pagkain mabusisi si mama. Kaya siguro ako lumakas ng ganito. hehe. Pero ewan ko, I have a feeling kasi na natatakot si mama sa health ko. Bakit naman kaya? Malusog naman ako at magana sa pagkain, hindi rin naman ako sakitin. Kaya hindi ko maiwasang hindi mag-isip.

"Hay sana pumayag na si mama. Gustong gusto ko na matuto ng taekwondo para makaganti na ako sa Blake na iyon. Ang magaling na lalaking iyon makikita niya." sabay suntok sa hangin.

"Natutulog ka na naman ba?

"Ay bading na kambing! dala ng pagkagulat na sabi ko.

Speaking of the annoying guy!.