Dear U
The moment na mabasa mo ang sulat kong ito marahil ay wala na o patay na ako.
Hindi ko na kasi alam kung anong gagawin. Wala na akong rason para mabuhay.
Siguro kasi noong nagsabog ng kamalasan sa itaas sobrang sinalo ko. Bakit ako pa? May marami naman na iba pero bakit ako pa? Naging mabuti naman ako eh. Pero bakit ganun?
Ayaw ko na talaga. Paki sabi na lang sa lahat ng taong nagmamahal sakin o may pakialam kung meron man na Salamat sa lahat at Sorry kung hindi ko kinaya at sumuko na ako. Ang hirap kasi eh.
Alam ko naman na walang magluluksa at malulungkot kapag nawala ako pero bakit pa nagsusulat ako diba? Gusto ko lang kahit papano may isang taong makaalam ng tunay kong nararamdaman.
Gusto ko kahit isang tao lang na makaalam at huwag gumaya sa akin na sumuko sa buhay. Kaya ikaw na nagbabasa ng sulat ko, sana pahalagahan mo buhay mo na hindi ko magawa. Mahalin mo ang pamilya mo at ang mga taong nakapaligid sayo na totoong nagmamahal sayo. Gawin mo ang mga bagay na gusto mo at magpapasaya sayo. At wag na wag kang gagawa ng masama sa iyong kapwa.
At ang pinakahuli LIVE YOUR LIFE TO THE FULLEST!
Truly Yours,
A
Authors note:
Some scenes po ay based on a true experience ng ibang kakilala ko. LOL
Sorry po kong grammatically wrong ang inyong lingkod. xD
Hanggang sa next chapter.....
BINABASA MO ANG
When I Accidentally read...
General FictionI didn't know that picking that thin piece of paper might change my life forever.
