( Sorry sa wrong typo kung meron man and
Enjoy reading!)
Chapter 9
KINABUKASAN
Maaga na ako bumangon kahit hindi pa nagriring yung Alarm clock ko wala naman kasi ako maayos na tulog dahil sa report ko isabay pa yung paulit ulit na umiikot sa kaloob-looban ng utak ko kaya naman napilitan na ko bumangon kahit ala singko imedya palang gumagayak na ko kahit na seven pa ang pasok ko,gaya nga nang sabi ko kagabi sisimulan ko nang tumayo sa sariling paa at ito ang unang hakbang ko sa pagbabago.
Pagkatapos ko maligo at magbihis ng uniform palabas na sana ako ng kwarto upang sana maka paghanda ng almusal at makakain ng mabilis wala ko balak sumabay kay kuya sa pagpasok sa school,Ngunit mukhang hindi ata mangyayari.
Pagbukas ko ng pinto nakita ko si kuya na nakataas pa ng kamay at mukhang kakatok palang pareho kame nagulat sa nangyari at wala sa isa saamin ang gumalaw parehas nakatingin ang mga mata sa isa't-isa na may guhit na pagkagulat.Ito nanaman yung weird na pakiramdam ko kapag nagkakatitigan kame ni kuya para bang may sariling mundo gagalaw lang kapag may gusto silang bagay.Uminit nanaman pisnge ko ng maalala ko ulit ang sinabi nya kagabi keenes telege.Weird kasi tinatawag naman nya ko ng baby noon pang mga bata pa kame pero ngayon ?,lumelevel up talaga ang kaAbnormalan ko at hindi talaga maganda ang nangyayari.
Masama to'.
"U-ahm g-gising ka na pala himala at nagising ka nang hindi pa ko nagkakalabog sa pinto mo ha-ha"
awkward man ang sitwasyon at pinilit man daanin sa biro ni kuya ngunit nanatili pa rin yung wierd sa loob ko kailangan makaalis na ko sa harap niya.
May hindi pa kasi ako tapos gawin sa report ko kaya tatapusin ko nalang sa school tsaka people change kuya
sabi ko nalang sabay dumaan sa gilid niya hanggat maari ayoko nagdidikit ang balat namin at baka maramdaman ko nanaman yung kuryenteng di ko alam kung bakit kailangan ko pa maramdaman sa kanya.
Tahimik kame nagaalmusal ni kuya ng...
Yanna paki sabi kay kara huwag niyang nang uulitin saktan si makatinity at kung pwede tigilan niya na ko sa mga laro niya seryoso ako kay matinity baka kasi hindi nya ko sagutin.Ngayon pa nga lang badshot na ako sa kanya dahil sa nangyari kahapon.
outch!
Talagang kumirot dibdib ko nang literal na marinig ko huling sinabi niya hindi man ako si kara pero bakit mas dobleng sakit ang nararamdaman ko parang may namuuong luha sa gilid ng mata ko.Tumayo ako sabay talikod pagkatapos nagsalita ako nang
Kuya frank mauna na po ako sa school naalala ko may dapat pa pala ko kunin sa isa kong classmate na pinasearch ko sa report namin...tsaka...uhm.about sa pinasasabi mo sige po, sasabihin ko kay kara kung sakaling magkita kame pero sa nangyari kahapon mukhang hindi ata siya makakapasok ngayon.Pakisabi sa nililigawan mo na pasensya na sadyang may tao lang nasasaktan at nagseselos.
Mahaba kong sabi habang nakatalikod sa kanya at sabay lakad na ko palabas ng bahay namin at sa paglabas ko na yun bigla nalang bumuhos ang luhang naipon simula kahapon at kanina na pilit ko pinipigilan ngunit sadyang hindi ko na kinaya pa sapagkat sobrang ansakit sakit na talaga.
Napakasakit sa feeling na pupuwedeng mangyari.Ito na nga ba ang sinasabi ko na darating ang panahon na magbabago ang isa saamin at makakanap ng taong mas higit pa magpapasaya sayo.Ngunit hindi ko inaasahang ganito kabilis naman o sadyang ayaw ko lang aminin sa sarili ko na darating ang panahon na si kuya ang unang mangiiwan saakin.
Ngayon pa nga lang hindi ko na kaya.
Ansakit pigilan ang nararamdaman lalo na kung
Nasira na pala ang kadena na pilit kong itinago sa mahabang panahon at ngayon napakahirap lagyan ng panibagong kadena.
-WhiteprincessSAY
