Αρχίζει να χαράζει. Οι φιλοι μου με γυριζουν σπιτι και μ'ακουν να τραγουδάω και να φωνάζω τ'όνομα σου, γ'ακόμα μια φορά. Μ'ακουν να σε βριζω δυνατά και χωρίς καμια ντροπή, για να μάθουν οι άλλοι ποσο λίγος άνθρωπος ήσουν. Οι φίλοι μου με γυρίζουν σπίτι, μετα απο ενα ακόμη ξενύχτι, βλέποντας με να ξερναω κάθε ηλίθιο συναισθηματισμό, που άφησα να υπάρχει μέσα μου για σένα. Και εγώ γελαω, για να τους δείξω πως όλα ειναι καλά κι ας ξέρουν εκείνοι οτι δεν ειναι.
Ειναι πολλά αυτά που δεν ξέρεις, αυτά που δεν σ'αφησα εγώ να μαθεις. Τόσες βρισιές, τοσα παράπονα και κυρίως τοσα συναισθήματα που προσπάθησα βίαια να πνιξω, γιατί ηταν πολλά για σένα και δεν ήσουν ικανός να τα δεχτεις.
Υπήρξαν βραδια που κρατήθηκα μ'όλες μου της δυναμεις και δεν σου'στειλα κανένα μεθυσμένο μύνημα. Βράδια που'χασα εντελώς τον ύπνο μου και τα χαραμισα για πάρτυ σου. Βράδια που ή επιθυμία με νικούσε, όμως κατάφερα να συγκρατησω τον εαυτό μου και να μην έρθω να σε βρω.
Ειναι λογικό να μην ξέρεις, αφού οι στιγμής που σε βολευαν να υπάρχω ηταν εκείνες οι ελάχιστες. Δεν υπήρχε κανένας λογος να γνωριζεις όσα μόνος σου απέρριψες, πριν καν ειπωθούν.
Υπάρχουν όμως, κι εκείνοι που ξέρουν. Αυτοι που πήραν για λίγο την θέση και του'αυτιά σου, δίνοντας μου την ευκαιρία να βγάλω απο μέσα μου όλα εκείνα που μ'εκαιγαν. Αυτοι που με δέχονται χωρίς περιορισμούς και συμβάσεις. Αυτοι που μπόρεσαν να με ηρεμήσουν και να με κουμανταρουν, κάτι στ'οποιο εσύ απετυχες. Αυτοι λοιπον είναι οι φίλοι μου.
Οι φιλοι μου μ'εχουν ανεχτεί να του μιλάω ώρες για σένα. Ξέρουν γιατί σ'ερωτευτηκα και γιατί το πήρα πίσω. Ξέρουν όλα εκείνα τα "δεν πειράξει" που σου είπα, μα στην πραγματικότητα με πείραζαν πολύ. Ξέρουν κάθε "άντε μου στο διάολο" που επνιξα μέσα μου και κάθε "μείνε" που δεν τολμησα να σου πω. Οι φιλοι μου γνωρίζουν όλα όσα θέλησα απο σένα και ποτε δεν ζήτησα. Γνωρίζουν όλα εκείνα τα σενάρια, που εκανα στο μυαλό μου για μας και δεν έγιναν ποτε πραγματικότητα.
Τα ξέρουν λοιπον, όλα. Γιατί μερικές φορες, αν όχι ολες, ειναι πολύ πιο εύκολα να πεις σε τρίτους αυτά που θέλεις, παρα στον άμεσο ενδιαφερόμενο. Μπορείς να γλιτωσεις πολλά, όπως τσαλαπατημενο εγωισμό, πιθανή απόρριψη και μια φευγατη αυτοπεποίθηση. Άλλωστε, όταν ανοίγεσαι στο αλλον, τον αφήνεις να μπει μέσα στις σκέψεις σου. Και ξέρεις καλά απ' αυτά που κουβαλας μέσα σου, δεν ξεφευγεις ποτε. Οι φίλοι ειναι το μεγαλυτερο στήριγμα, ποσο μάλλον τέτοιες ώρες.
Αν θελήσεις, κάποια στιγμη, να μάθεις τι ενιωσα για σένα, αν ωριμασεις ποτε για κάτι τέτοιο, ρωτά τους φιλους μου. Ξέρουν καλυτερα απ' τον καθένα. Γιατί εγώ δεν θα επιλεξω ποτε να σου πω τι κρύβω μέσα μου. Δεν θα ρισκαρω ποτε να σου δώσω μια θέση, που δεν αξιζες και δεν ήθελες να' χεις.
